.
Op een terrasje aan de Spree
we
zitten samen op ’t terras
jij
drinkt een koffie, ik een bier
en
al wat telt is nu en hier
en
niet wat komt of niet wat was
je
kijkt wat dromend naar de Spree
of
naar de mensen en de mussen
ik
zit te schrijven ondertussen
en
af en toe staar ik wat mee
soms
in de verte, zoekend naar
een
nieuwe zin voor dit gedicht
en
dan weer zie ik jouw gezicht
en
als je merkt dat ik dan staar
verschijnt
er telkens weer een lach
het
is een wondermooie dag.
©
bert deben
Berlijn, woensdag 7 september
2016, op een terrasje aan de Spree, voor Ruud.
Heel erg mooi.
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi sussend en dan....
BeantwoordenVerwijderenSoms, ja, zo'n wondermooie dag.
BeantwoordenVerwijderenEn er volgt nog een mooie nazomer Bert :)
BeantwoordenVerwijderendat is puur geluk, mooi verwoord, zo eenvoudig en recht uit (en in) het hart
BeantwoordenVerwijderenPuur...prachtig...
BeantwoordenVerwijderenMooi en de Spree is dat ook.
BeantwoordenVerwijderenDe lichtheid van zo'n dag mooi getroffen. Een moment van geluk.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk hoe jij je zo houdt aan het Sonnet-gehalte <3
BeantwoordenVerwijderenEen wondermooie dag in Berlijn.
BeantwoordenVerwijderenSimone
mede dankzij prettig gezelschap ;-)
VerwijderenEen wondermooie dag,een positieve herfstdag Bert.
BeantwoordenVerwijderen