zaterdag 3 mei 2014

In Flanders Fields / In Vlaamse Velden - John McCrae




















In Flanders Fields

In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.

We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
      In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
      In Flanders fields.


John McCrae
Western Front, Flanders (nearby Ypres) 2/3 may 1915.

 
In Vlaamse Velden

Klaprozen bloeien in Vlaamse klei
Tussen duizenden kruisen, rij aan rij,
Die onze ligging hier duiden; en in de lucht
Zingen moedige leeuweriken, die tijdens hun vlucht
Nauwelijks hoorbaar zijn, door het geschut hier beneden.  

Wij zijn Dood.  Enkele dagen geleden
Leefden wij nog, voelden wij dag en dauw en smeedden
Wij plannen met wie wij beminden, maar nu rusten wij stug
     In Vlaamse velden.  

Zet onze strijd met de vijand voort:
Falende handen reiken aan jullie de toorts;
Aan jullie de taak deze hoog te houden.
Vervul onze hoop, opdat wij eindelijk zouden
Gemoedsrust vinden, tussen klaprozen, ongestoord
     In Vlaamse velden. 
 

John McCrae
Westelijk Front (nabij Ieper), 2/3 mei 1915.
Vertolking: © bert deben, mei 2014.

 
John McCrae schreef zijn gedicht ‘In Flanders Fields’ begin mei 1915, te midden van de verschrikkingen van de Groote Oorlog (WO I) aan het Westelijke Front. Aanleiding was het abstracte schouwspel van duizenden klaprozen die opbloeiden op het door granaatinslagen  omgewoelde slagveld, tussen de kruisen en de lijken van soldaten. Het gedicht werd wereldwijd bekend en zorgde er voor dat de klaproos uitgroeide tot hét symbool van WOI en de herdenking van de slachtoffers hiervan op 11 november (wapenstilstand). 
 
Er bestaan ondertussen heel wat vertalingen/vertolkingen van dit gedicht – ik zelf probeerde me vooral vast te houden aan het rijmschema en de sfeer – enkele andere Vlaamse versies kan je terugvinden op deze website:
van daaruit kan je ook verder doorklikken naar (Engelstalige) pagina’s over en rond de omstandigheden waarin het gedicht ontstond.
 
 

25 opmerkingen:

  1. belangrijk en stilmakend mooi Bert
    verlangend naar vrede
    dank voor je prachtvertaling!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. de troost van bloemen.....en dan denk ik erover na...zo passend en bloeiend boeiend.....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heb dat gedicht volgens mij nog op de middelbare school gelezen. Blijft zijn actualiteitswaarde houden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sterk verwoord
    in breekbare kracht.....
    Hartekus, Arda.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een prachtige vertaling. Ik vond een andere vertaling van dit gedicht in een boek in een boekhandel in Brussel en maakte er een foto van. Met de bedoeling het gedicht later te gebruiken voor mijn blog (www.knutzels.nl). Maar deze vertaling vind ik mooier en begrijpelijker van taal, maar niet minder bloemrijk. Hopelijk gaat u er mee akkoord als ik dit gedicht later verwerk, uiteraard onder vermelding van uw naam.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. he KnutzEls, met naamvermelding mag je het zeker delen, een mooie eer ook dat je voor deze vertaling kiest!

      Verwijderen
  6. Reacties
    1. De foto werd door mij genomen in Buchenwald, een plaats met ook al een vreselijk oorlogsverleden - ik was verbaasd door het grote aantal klaprozen dat daar groeide (in mei 2007) en moest meteen ook aan dit gedicht denken toen ...

      Verwijderen
  7. vanwaar mijn vraag, mijn zoon maakte hier tijden geleden een bijna gelijkaardige foto van een klaproos in een veld

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ze lijken natuurlijk wel allemaal een beetje op elkaar ... ;-)

      Verwijderen
  8. Het rood
    van de bloei
    na de dood
    van hoop en
    altijd weer
    groei

    (blijvend mooi Bert)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Schit'rend Bert en temeer
    Daar 't hier, hier
    "Boven" nú pas daalt terneer

    En nóg zijn talloos velen -
    'k Spreek van Vleuten niét te na -
    Die zeggen: kom mij daarmee toch niet vervelen.

    En dat worden er steeds meer
    Men kijkt niet verder dan het éigen
    Ik en verder naar géen ander
    Men gaat voorbij aan 's anders zeer.

    Dordrecht, Nederland we waren
    Goed voor een miljoen en
    Laat hen dáarvoor dankbaarheid bewaren...


    Fijn hm.. Maar niét een ieder, wees getroost <3 !

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Eerst dat prachtige transparante rood van de bloem en dan het beeld van oorlog en lijden. Het blijft bestaan vrees ik

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Al verschillende jaren je prachtig vertaalde gedicht gelezen. Blijvend op de herdenkingsdag. In Nederland 4 mei, in België 11 november.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. En de mensheid blijft voort doen met elkaar uit te moorden, de leuze 'nooit meer oorlog' bloedt elke dag.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Mag ik het eng vinden? De mensheid zal het nooit leren.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Mooie foto en knappe vertaling van een beklijvend gedicht. ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik was vandaag in de Westhoek . kleine Ceremonie op Hooge Crater met vrienden en bekenden . mooi en toch beladen en met gedachten ..!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Zojuist gelezen "Im Westen nichts neues."" Erich Remarque. Verpletterend boek van een soldaat die de Iste WO meemaakte. Aanrader!

    BeantwoordenVerwijderen