.
.
.
De dingen zijn zoals ze zijn
ook als wij hen dan niet aanvaarden
soms winkel ik langs eigenwaarden
en vul een doos met oude pijn
wat ik behield doorheen de jaren
memoires, brieven en berichten
in dagboekvorm of in gedichten
wat is het nut ze te bewaren
ik strooi ze buiten op een vuur
en wil ze zo verbeurdverklaren
verborgen in een rookgordijn
verdwijnt mijn oude ikfiguur
de dingen zijn zoals ze zijn
maar ook niet langer wat ze waren.
© bert deben
Antwerpen, zondag 4 november 2007.
Ik ken het gevoel, goed weergegeven Bert. Leuke knipoog naar jezelf dat je gedicht de tijd heeft doorstaan.
BeantwoordenVerwijderenals je dit elke vijf jaar doet, houd je geen
BeantwoordenVerwijderenherinnering meer over...
en geen gedicht, al zie ik dat deze wel bewaard is gebleven:)
het oud zeer wordt af en toe opgeruimd,
Verwijderenwat mooi is mag blijven ... ;-)
deze kom ik graag lezen
BeantwoordenVerwijderenwat mooi weer
BeantwoordenVerwijderenjouw blog voelt echt aan als een schatkist vol prachtgedichten
het proeven van jouw gedichten inspireert me en ontroert vaak
daar kan ik alleen maar stilletjes dankbaar voor zijn...
en de dichter is stilletjes dankbaar dat hij gelezen (en geapprecieerd) wordt ...
Verwijderenmooi en wijs...
BeantwoordenVerwijderenheel waar, heel mooi
BeantwoordenVerwijderenEen doos vullen met oude pijn hoe fijn zou dat zijn. Weer een gedicht om te bewaren.
BeantwoordenVerwijderen"Maar ook niet langer wat ze waren"...en toch kom je daar uit voort. Ik vind het weer mooi, de taal en de gedachte.
BeantwoordenVerwijderen