In memoriam Rutger Kopland

.

                                                      foto: Dutch Broadcasting Company

.

De god in mijn hersenen

Toen ik al bijna ontwaakt was herinnerde ik mij
dat ik die nacht in het verleden had geleefd
en zonder de geringste verbazing weer
geloofd had dat God bestond

ik wilde hem eindelijk wel eens spreken

het is een bijzonder aardige man zei iemand
je kunt hem gerust eens bellen

ik belde en er klonk een stem, een heel lieve stem

zodat ik mij een lieve gevleugelde vrouw voorstelde
zoals je wel ziet op felicitatiekaarten

wilt u god, werd er gezegd, toets dan één

wilt u god niet, toets dan niet
ik toetste één

en dezelfde gevleugelde vrouw zei: er is nog

één wachtende voor u en die ene bent u

ik herinnerde mij dat ik hier eindeloos over

moest nadenken tot ik ontwaakte en God weer
was verdwenen, ergens in mijn hersenen
 

Rutger Kopland (Goor, 4 aug. 1934 – Glimmen, 11 juli 2012)

Uit: Geluk is gevaarlijk, april 2005

Rutger Kopland (pseudoniem voor Rutger Hendrik van den Hoofdakker) was een van de populairste dichters van het Nederlandse taalgebied, alsook psychiater, essayist en emeritus hoogleraar biologische psychiatrie.  Zijn werk werd in verschillende talen vertaald. Hij kreeg in 1988 o.a. de PC Hooftprijs voor zijn gehele oeuvre, 10 jaar later ontving hij ook de VSB poëzieprijs.   

Maar Kopland was vooral een bescheiden dichter, die zichzelf soms afvroeg of zijn werk niet verkeerd begrepen werd door zijn vele lezers en of zijn succes niet op een misverstand berustte.   Toen hij in 2000 verkozen werd tot ‘Dichter des Vaderlands’ weigerde hij deze titel en liet hij de eer over aan Gerrit Komrij.  In 2005 weigerde hij ook een belangrijke koninklijke onderscheiding voor zijn werk, met als motivatie dat zulk een onderscheiding eerder toekomt aan mensen die belangrijk sociaal werk verrichten. 

Na een ernstig auto-ongeluk in december 2005 trok Kopland zich grotendeels terug uit de openbaarheid. Interviews en andere publieke optredens deed hij sinds dan nog bij hoge uitzondering.  Woensdag 11 juli 2012 overleed Rutger Kopland op 77jarige leeftijd in zijn woonplaats te Glimmen.

Het gedicht ‘De God in mijn hersenen’ behoort tot mijn persoonlijke keuze van sterkste gedichten uit de Nederlandse literatuur, maar het meest bekend van zijn hand is zeker het gedicht ‘Jonge sla’.  Maar meer tekenend voor zijn werk en zijn bescheidenheid is echter dit korte, schijnbaar eenvoudige, liefdesgedicht:

Ga nu maar liggen liefste ...

Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.

 

Rutger Kopland

uit: Een lege plek om te blijven

Een meer uitgebreide biografie en bibliografie kan men vinden op:

http://nederlandsepoezie.org/dichters/k/kopland.html
Meer gedichten van hem kan men o.a. vinden op:
http://www.poezie-leestafel.info/rutger-kopland