woensdag 6 juni 2012

Afscheid van M. Vasalis

.

AFSCHEID


juli 1947

Wanneer je hand beweegt beweegt mijn ziel –
als je je ogen opslaat stroomt zij vol met licht
– mijn lief, mijn vleugelslag – mijn zwaartekracht.
Ik volg – van ganser harte en volstrekt onvrij
iedere stap, ieder gebaar; iedre verandering van je gezicht
verandert mij.
Nee niets ontbreekt aan onze liefde dan
de onvolmaaktheid – zonder welke men
niet ademen, niet leven kan.

Ik ben te rijk behuisd in je paleis
ik wil weer naar mijn kamertje terug
en niets meer zien en niets meer horen
ik wil weer arm en leeg zijn als tevoren.
Ik-wil-naar-huis!

 
M. Vasalis
(mijn persoonlijk favoriete gedicht van haar)
uit ‘De oude kustlijn’ – uitgeverij G.A. Van Oorschot


M. Vasalis is het pseudoniem van Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans. 
Ze werd 13 februari 1909 geboren in Den Haag en woonde van 1964 tot haar overlijden op 16 oktober  1998 te Roden.  Haar schuilnaam ‘Vasalis’ is een ombuiging van ‘Vazal’, wat Latijn is voor haar meisjesnaam Leenmans. 

Tijdens haar leven zou Vasalis slechts drie bundels uitbrengen: in 1940 debuteerde zij met ‘Parken en woestijnen’, in 1947  volgde ‘De vogel Phoenix’ en in 1954 ‘Vergezichten en gezichten’.  Haar werk sloeg echter heel erg aan en werd ook veelvuldig bekroond, onder meer met de Constantijn Huygensprijs in 1974 en de P.C. Hooft-prijs in 1982.  Veel van haar gedichten werden echte klassiekers in de Nederlandse literatuur.  Enkele jaren voor haar dood besloot ze toch nog een laatste bundel samen te stellen met nieuw werk, deze kwam postuum uit in 2002 onder de titel ‘De oude kustlijn’.

Ondanks haar bekendheid, koos Vasalis voor een teruggetrokken bestaan.  In 2011 kwam er een Biografie uit over haar, samengesteld door Maaike Meijer, die het unieke leven aantoont van Margaretha Leenmans (Haar jeugd in Den Haag, medicijnenstudie in Leiden, haar specialisatie tot psychiater, een lang verblijf in Zuid-Afrika, haar huwelijk, haar gezin en werk, de vele vriendschappen en correspondenties met andere kunstenaars, schrijvers, dichter en uitgevers).

Meer info over Vasalis kan men vinden op onderstaande links:
http://www.vasalis.nl/
http://nl.wikipedia.org/wiki/Vasalis
meer gedichten van haar kan men lezen op:

Hieronder ook nog een ode van het Letterkundig Museum aan Vasalis 
en haar eigen afsluitingsgedicht ‘Sub Finem’:




SUB FINEM 

En nu nog maar alleen
het lichaam los te laten -
de liefste en de kinderen te laten gaan
alleen nog maar het sterke licht
het rode, zuivere van de late zon
te zien, te volgen - en de eigen weg te gaan.
Het werd, het was, het is gedaan.


M. Vasalis (1909 - 1998)
uit ‘De Oude Kustlijn’

.

17 opmerkingen:

  1. Kippevel, aan alle kanten. Mooi, Bert!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik, las (een lees ze nog) zeer graag!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb haar Prachtige Biografie over Vasalis..

    Niet het snijden doet zo'n Pijn
    Maar het afgesneden zijn.......

    Mooi deze Blog !! groet á Voús Joshua

    BeantwoordenVerwijderen
  4. mijn hemel, wat kan ze dat toch fraai!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Op de middelbare school moest ik voor straf - omdat ik me ook een keertje had misdragen - het gedicht Afsluitdijk uit mijn hoofd leren en voordragen voor de klas. Is nu een jaartje of 35 geleden, maar het zit er nog grotendeels in ;-)

    Zitten nog meer mooie gedichten bij.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. in elk geval een stuk aangenamer dan het schoolreglement van buiten moeten leren ... :-)

      Verwijderen
  6. 2014 maar zij blijft van onze tijd. Haar bundels staan in mijn boekenkast. Mooi geheel, Bert.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ja prachtig.
    Anne spreekt hier nog....

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Zoals je inmiddels wet, Bert, ik ben een late ontdekker van Vasalis. Maar beter laat dan nooit. Ze is een verrijking.

    BeantwoordenVerwijderen