zondag 5 september 2021

Als ik stil sta na het stappen

.

.
Ik hou halte, kijk omhoog 
lees de wolken en de bomen 
en het waaien van het lover 

de lucht staat bol van woorden 
en zon schrijft met haar stralen  
een ballade in mijn hoofd 

als ik stil sta na het stappen 
ben ik dichterlijk verdoofd. 


© bert deben 
foto © Ruud Scheerders: Samrée, 5 sept. 2021
.

5 opmerkingen:

  1. Het rijmt niet, en toch weer wel. Ik heb het al meer geschreven, het klinkt als een melodie hoe je met de woorden speelt. Ik zoek en vind de term "alliteratie". Het lijkt eenvoudig, en dat maakt het zo bijzonder.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Er gaat niets boven de pure natuur !
    Weeral mee genieten van jouw kunst !❤️

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het is een bekend gevoel, maar is dat stil staan ook niet als ademen voor de diohter? Als je maar doorloopt dan worden die woorden niet geschreven in je hoofd en krijg je andere poëzie (mogelijk jachtig met minder lucht)? Ik bedoel is het niet juist leven toelaten i.p.v. verdoofd zijn. Los van deze bedenking leest het gedicht als ritselende bladeren tegen een strak blauwe lucht.

    BeantwoordenVerwijderen