.
Ik gaf een aantal nieuwe woordenpapier om zich op thuis te voeleneen strofe waar ze toebehoordenstructuur, en iets om te bedoelen‘doe het niet !’ – zo riepen zij‘wij willen vrij en ongerijmden enkel op onszelf gericht zijn’dus geen gedicht, ik durfde nietmaar eens ik hen weer vloeien lietwas er bijna geen houden aanze gingen in een rijtje staanen dansten samen met mijn penecht uitgesproken waren zij nog nietmaar net zo goed verstond ik hen.© bert debenHong Kong airport, maandag 11 februari 2008.
.
werd december 2020 gepubliceerd in Poemtata poëziebundel ‘het gat in een woord’
Je doet het weer: warme geborgen veiligheid bieden - zelfs aan woordjes die op zichzelf in vrijheid en blijheid mogen en kunnen staan.
BeantwoordenVerwijderenIs het toeval dat het vandaag een zonnige, blije inauguratiedag is in de VS, met eenzelfde onderliggende gevoelstoon als in jouw heerlijke gedicht?