maandag 18 april 2016

rustpunt

                                                                                          
.                                                                                              
.                                                                                    
.                                                                          
eindeloos stil zijn
staren met wazige blik
en wachten op niets  

 
© bert deben
Hengstdijk (op een bankje bij een veld), maandag 18 april 2016.
 
 
 
 
 

9 opmerkingen:

  1. Mooi Bert. Misschien stilte voor de storm?

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  2. prachtig!
    en daarna kan je weer even verder...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. en wat als het niets
    je dan op de schouders springt
    merk je dat of niet

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik denk dat het niets
      zich altijd wel laat voelen
      op, naast of in mij

      Verwijderen
    2. Dat denk ik ook. Toch lijkt er een tegenstrijdigheid in te zitten.

      Verwijderen
    3. tegenstrijdigheid hoort bij zo wat elk menselijk gevoel denk ik ...
      of toch bij dat van de dichter ... ;-)

      Verwijderen
  4. Het absolute niets verwoorden in een gedicht. Briljant.

    BeantwoordenVerwijderen