dinsdag 27 maart 2018

Hij loopt een schaduw achterna


.
Hij loopt een schaduw achterna
hij volgt, hij hangt, hij groeit
hij kruipt waar niemand komen kan
hij vormt een vloeiend silhouet  

en imiteert, beweert van niet
want als hij stopt en hij het ziet
dan staat hij net als hij zo stil
tot actie weer wordt ingezet  

hij sluipt waar bloed niet lopen kan
doorheen de straten van de steden
als een echo in een duisternis
van pas voltooid verleden. 


© bert deben
Vogelwaarde, dinsdag 27 maart 2018,
bij foto ‘runner’ uit de reeks ‘van 10 hoog’.


het gedicht werd ook geplaatst bij een schaduwfotoblog van René Louman   

maandag 12 maart 2018

Uitzichtloos

.
. 
Uitzichtloos
.
Ik heb vandaag een schip zien varen
met ronde zeilen bol van wind
ik kon het zelf ook niet verklaren
het heeft me blijkbaar wat verblind  

zo mooi bewoog het, zo gracieus
net als een zwaan op een rivier
een ark, drie masten en de neus
gericht naar ergens weg van hier  

ik zag het komen en dan gaan
en aan de horizon verdwijnen
het plooide zacht tot niets ineen  

de arts keek mij onpeilbaar aan
zei iets van nieuwe medicijnen
sloot dan mijn deur af en verdween.
 

© bert deben
Vogelwaarde, maandag 24 oktober 2011
 
 
 
Werd samen met 'Het gaat steeds beter' gepubliceerd in 'Diepte - gedichten rond kwetsbaarheid en kracht' van online magazine Denkraam, een initiatief van hun rubriek “Dichters Dichtbij”, waar gedichten geschreven worden door cliënten van de geestelijke gezondheidszorg, verslavingszorg en maatschappelijke opvang, of door mensen die hier affiniteit mee hebben.

donderdag 8 maart 2018

Ik plaatste net een keukenkraan

.
.
Ik plaatste net een keukenkraan
mijn broer, die loodgiet in het echt
had mij vertrouwensvol gezegd:
‘dat kan je zelf …’ dus heel spontaan  
 
ging ik voor ’t keukenaanrecht staan
in praktisch werk ben ik heel slecht
maar helder werd het uitgelegd
vol hoop vervuld begon ’k er aan:  
 
de oude kraan was maanden lek
de wateraanvoer toe gedaan
een bordje ‘hier wordt werk verricht’
een pen, papier en hens on deck  
 
trots plaatste ik een nieuwe kraan
althans toch al in dit gedicht. 
 
 
© bert deben
Antwerpen, 10 hoog, donderdag 08 maart 2018, voor broer.
 
geschreven alvorens aan het werk te beginnen
maar fier te melden dat het ook in het echt gebeurde nu
en er komt maar op 1 plaats water uit!
 
 

woensdag 7 maart 2018

Het gaat steeds beter

 .
 .
Het gaat steeds beter  

Ik wuif ze uit, zie ze verdwijnen
ze komen op, ze gaan weer heen
als ik wat roep lopen ze weg
alsof een geest aan hen verscheen  

ze willen mij maar zelden kennen
maar ik ken altijd iedereen
ik zie ze gaan en weer verschijnen
al ben ik helemaal alleen  

ze blijven staan soms en ook staren
maar als ik roep niet heel erg lang
ik wuif ze uit, zie ze verdwijnen  

dat gaat steeds beter met de jaren
maar als het goed gaat word ik bang
en slik ik weer mijn medicijnen. 
 

© bert deben
Antwerpen, donderdag 14 oktober 2010. 
Werd gepubliceerd in 'Diepte - gedichten rond kwetsbaarheid en kracht' van online magazine Denkraam, een initiatief van hun rubriek “Dichters Dichtbij”, waar gedichten geschreven worden door cliënten van de geestelijke gezondheidszorg, verslavingszorg en maatschappelijke opvang, of door mensen die hier affiniteit mee hebben.