Dichter in de zomer
De zomer hangt door vensterbanken, kijkt verbaasd
naar mensen die te hevig zijn in snel metaal
op zoek naar groen en langer slapen, minder haast
zo grazen zij tot grijze vlakten alles kaal
de wolken schuiven kleine pasjes, bijna schraal
van niet meer werken, kleine perken, inderhaast
voorzien van kleur, voorzien de dichter van de taal
waarmee hij dan, een blad vol woorden, koelte blaast
de dichter lacht, de zon schijnt op zijn aangezicht
een zender kondigt zacht van stem het nieuwste kwaad
van wereldleed en wolken aan met weerbericht
de ogen dicht, terwijl hij alles achterlaat
verdwijnt hij in het thema van een nieuw gedicht:
het domweg zelfs gelukkig zijn met middelmaat.
© bert deben
gepubliceerd in bloemlezing 'Domweg gelukkig' met gelijknamig thema (uit het gedicht 'De Dapperstraat' van J.C. Bloem) - Gorcumse SNS literatuurprijs 2000.
oh boy wat melodieus!
BeantwoordenVerwijderenDe dichter past zich moeiteloos aan :-).
BeantwoordenVerwijderenGa zo door! Ik wil alleen geluk horen vanaf nu..
BeantwoordenVerwijdereneen mooie opdracht, ik luister alvast niet meer naar het nieuws dan ... ;-)
VerwijderenSnel metaal, even zag ik mezelf fietsen over de Vlaamse boulevards, maar bleek in laatste strofe toch dichterbij huis te rijmen en alles er tussen in.
BeantwoordenVerwijderenpoëtisch als een flitsgedicht!
VerwijderenZo middelmatig ben je niet; maar jij hebt wel een andere zomer dan ik. Weinig zon gezien.
BeantwoordenVerwijderenEen nieuw gedicht, klasse!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig Bert,voel mij schuldig en licht geraakt....
BeantwoordenVerwijderenEen zomers zonnelied
BeantwoordenVerwijderenHet swingt en paradoxt
en danst als stoa-epicurist.
Die stoa-epicurist moest ik even gaan opzoeken, ik kan me er absoluut in herkennen (in alle bescheidenheid ...), ook mijn eigen tegenstrijdigheden qua geloof en gevoel ...
VerwijderenEn de dichter blijft er stoïcijns kalm bij, aanschouwend, luisterend en ondanks alles gelukkig met hoe de zomer door vensterbanken hangt.
BeantwoordenVerwijderenEen prachtig, ingetogen gedicht, Bert. ✍️👌