Het dorp
Thuis heb ik nog een
ansichtkaart
Waarop een kerk, een kar met paard
en slagerij J. van der Ven
Een kroeg, een juffrouw op de fiets
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets
maar het is waar ik geboren ben
Dit dorp, ik weet nog hoe het was
de boerenkind'ren in de klas
Een kar die ratelt op de keien
Het raadhuis met een pomp ervoor
een zandweg tussen koren door
Het vee, de boerderijen
REFREIN:
En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat het nooit voorbij zou gaan
Wat leefden ze eenvoudig toen
In simpele huizen tussen groen
Met boerenbloemen en een heg
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd
Het dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goeie weg
Want ziet, hoe rijk het leven is
Ze zien de televisiequiz
En wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas, dan kun je zien
Hoe of het bankstel staat bij Mien
En d'r dressoir met plastic rozen
De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
In minirok en beatle-haar
En joelt wat mee met beatmuziek
Ik weet wel, ’t is hun goeie recht
De nieuwe tijd, net wat u zegt
Maar het maakt me wat melancholiek
Ik heb hun vaders nog gekend
Ze kochten zoethout voor een cent
Ik zag hun moeders touwtje springen
Dat dorp van toen, het is voorbij
Dit is al wat er bleef voor mij
Een ansicht en herinneringen
Toen ik langs het tuinpad van mijn vader
de hoge bomen nog zag staan
Was ik een kind, hoe kon ik weten
Dat dat voorgoed voorbij zou gaan
Waarop een kerk, een kar met paard
en slagerij J. van der Ven
Een kroeg, een juffrouw op de fiets
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets
maar het is waar ik geboren ben
Dit dorp, ik weet nog hoe het was
de boerenkind'ren in de klas
Een kar die ratelt op de keien
Het raadhuis met een pomp ervoor
een zandweg tussen koren door
Het vee, de boerderijen
REFREIN:
En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat het nooit voorbij zou gaan
Wat leefden ze eenvoudig toen
In simpele huizen tussen groen
Met boerenbloemen en een heg
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd
Het dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goeie weg
Want ziet, hoe rijk het leven is
Ze zien de televisiequiz
En wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas, dan kun je zien
Hoe of het bankstel staat bij Mien
En d'r dressoir met plastic rozen
De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
In minirok en beatle-haar
En joelt wat mee met beatmuziek
Ik weet wel, ’t is hun goeie recht
De nieuwe tijd, net wat u zegt
Maar het maakt me wat melancholiek
Ik heb hun vaders nog gekend
Ze kochten zoethout voor een cent
Ik zag hun moeders touwtje springen
Dat dorp van toen, het is voorbij
Dit is al wat er bleef voor mij
Een ansicht en herinneringen
Toen ik langs het tuinpad van mijn vader
de hoge bomen nog zag staan
Was ik een kind, hoe kon ik weten
Dat dat voorgoed voorbij zou gaan
Friso Wiegersma
(Deurne, 14 oktober 1925 – Amsterdam, 5 juni 2006)
.
Het dorp werd warm
emotioneel gezongen door Wim Sonneveld (Utrecht, 28 juni 1917 – Amsterdam, 8 maart 1974). De muziek is een cover van La montagne van Jean Ferrat. De Nederlandse tekst werd geschreven
in 1965 door Friso Wiegersma (onder het pseudoniem Hugo Verhage), de levenspartner van Wim
Sonneveld. ‘Het tuinpad van mijn vader’ verwijst naar het pad naast het
ouderlijk huis van Wiegersma, het huidige gemeentemuseum De Wieger aan de
Oude Liesselseweg in Deurne (NL). Het
pad kreeg op 14 oktober 2008 ook officieel de naam ‘Het tuinpad van mijn vader’.
Zelfs in de tekst van de chansonnier Jean Ferrat heb je ook prachtige beelden hoe een verleden was en wat de jonge Jean allemaal heeft meegemaakt. Hij zong ook zo poëtisch met zijn woorden. Dank voor het delen en om 'Het dorp' levend te houden.
BeantwoordenVerwijderenMooi samenspel van tekst en beelden. Moest zomaar ineens aan mijn grootvader denken.
BeantwoordenVerwijderenBlijft een klassieker.
BeantwoordenVerwijderenHeel blij dat je dit prachtige lied, met tekst en uitleg hebt geplaatst.
BeantwoordenVerwijderenOnnavolgbaar xxx
BeantwoordenVerwijderenHij blijft mooi Bert <3
BeantwoordenVerwijderenPrachtig lied, tijdloos want iedereen heeft zo'n tuinpad in zijn of haar leven. Én enige emotie, het was voor mijn vader een lijflied.
BeantwoordenVerwijderenhe Frits, leuk dat je ook hier je reactie achterliet - en ja, een prachtig lied dat bij velen toch nog altijd iets losmaakt ...
Verwijderen