Ze danst, ze zingt ...

.

. 

Ze danst, ze zingt, ze weet precies 

wat ze zo wil, ze wil publiek 

ze heeft de stijl en de mimiek 

ze draait als blaadjes in een bries 

ze leeft als ze een podium krijgt 

het maakt niet uit wie naar haar kijkt 

ze danst, ze zingt, ze voelt, het lijkt 

alsof ze alles overstijgt 

ze modelleert haar eigen stijl 

haar eigen dans, haar eigen lied 

terwijl ze excessief geniet 

ze weet ook wat ze wil bereiken 

ze danst, ze zingt, maar checkt terwijl 

of wij wel degelijk naar haar kijken. 

© bert deben 

Vogelwaarde, 11 oktober 2021, voor Frances 

 

Wortel jezelf maar ...

.

.

Gelebek de duikeleend

.

Port des Torrent, Ibiza, bij het zwembad, 13 juli 1998, voor Dana. 

n.a.v. Internationale Coming Out Dag op 11 oktober 

We dansen

.

We dansen, zwetend, jouw lijf tegen ’t mijne 

we schijnen mooi te zijn om zien zo samen 

ik wil het al te graag beamen, dat ik het 

prachtig vind, je windt mij op en ik ook jou 

ik proef jouw mond, betast jouw lijf en jij 

het mijne, we schijnen knap te zijn, zo 

samen, het is een sierlijk zwoel bewegen 

een toegenegen teder zijn, bejegenen van 

mooi gespierd, jouw lijf tegen het mijne 

ik schijn, zo zeg je, lief en onvermoeibaar 

maar ruik naar meer dan één nacht samen 

je wendt je heel behendig af van het gevaar. 

© bert deben 

Antwerpen, 24 december 2ooo – 7:03 u, na een fuif, voor Jan. 

foto: Baires TangoGay 

Een mes in de rug

Je komt bij me binnen 
steekt een mes in mijn rug, draait tot het kraakt 
en zegt dat je het beste met me voor hebt 
wat je zelf ook gelooft 

waarna je me alles ontneemt wat je eerst had beloofd 
verontwaardiging doe je af als ondankbaarheid 
ik ben alles kwijt 

weken later bel je me op en vraagt 
hoe het nu met mij gaat, je biedt excuses aan 
omdat je toch iets te ver bent gegaan 

ik zeg: wel wat laat … 
wat je zeker begrijpt, maar niet echt wil verstaan 
je vraagt of ik niet wil bezinnen 

ik geef je het mes terug 
het komt bij je binnen.  

 

 

© bert deben 
Vogelwaarde, zondag 10 januari 2021, voor R.  

 

 

Ik heb vandaag zijn hand gevraagd

.

.

Ik heb vandaag zijn hand gevraagd 

hij zei: je hoeft dat niet te vragen 

toch geprobeerd, weer niet geslaagd 

nu ja, ik vraag het alle dagen 

en steeds denk ik: verkeerd gegokt 

dus dan maar weer de keuken in 

wat liefde door zijn maag gewokt 

ik doe dat niet met tegenzin 

maar met wat look en met wat kruiden 

soms wat te flauw, soms wat te straf 

en met geduld wacht ik dan af 

of hij een tweede portie vraagt 

want dat kan slechts op liefde duiden 

dan weet ik weer: hij ziet mij graag! 

© bert deben 

Antwerpen, woensdag 12 februari 2020, voor Ruud 

Glimlach

Iemand toverde 

een glimlach op mijn gezicht 

met een croissantje. 

© bert deben 

Antwerpen, L.O., vrijdag 17 september 2021. 

 

Als ik stil sta na het stappen

.

.

Ik hou halte, kijk omhoog 

lees de wolken en de bomen 

en het waaien van het lover 

de lucht staat bol van woorden 

en zon schrijft met haar stralen  

een ballade in mijn hoofd 

als ik stil sta na het stappen 

ben ik dichterlijk verdoofd. 

© bert deben 

foto © Ruud Scheerders: Samrée, 5 sept. 2021

.