Zoveel wijsheid in een oud gezicht ...

.

Orang-oetan  

Zoveel wijsheid in een oud gezicht

en zoveel leegte in de ogen

verweesd en in zichzelf gebogen

de blik naar ergens ooit gericht  

want alles is hier ingetogen

eminentie heeft hij, overwicht

zoveel wijsheid in een oud gezicht

en zoveel leegte in de ogen  

in gedachten wordt hij meegezogen

hij ziet in ’t woud dat voor hem ligt

door bladeren heen het zonnelicht

het schittert in zijn denkvermogen  

zoveel wijsheid in een oud gezicht. 

 

© bert deben

Vogelwaarde, 31 juli 2017,

geschreven na het zien van ‘War for the planet of the apes’  

foto: http://www.nu.nl/dieren/4291564/orang-oetan-borneo-ernstig-bedreigd.html

 

 

19 augustus van elk jaar is het Wereld Orang-oetan dag

http://www.worldorangutanevents.org/international-orangutan-day.php 

 

 

In een park in Oslo

.

 

In een park in Oslo 

.

In een park in Oslo zit een meisje

ze leest, ze is verdiept, ze is verdwenen

in een park in Oslo in gedachten

in een park in Oslo op het gras  

ze is fictief, ze is niet echt

ze vloeit een wereld in van woorden

ze is niet wie ze altijd was

in een park in Oslo in gedachten  

in een park in Oslo op het gras

is wat ik zie nu wat ik denk

en wie ze wordt in fantasie

is wie ze hier nu even is  

in een park in Oslo in gedachten

in een park in Oslo op het gras. 

 

© bert deben

Oslo, NO, zaterdag 20 juni 2015,
in het park van het koninklijk paleis.
.

  

  werd 27 juli 2019 gepubliceerd in Poemtata poëziebundel “Sneeuwwitje en de zeven verzen”    

De Brug

.

 Antwerpen, dinsdag 9 maart 2010, voor Dana 

 

               werd mei 2019 gepubliceerd in gedichtenbundel 4e Poëzieprijs vtbKultuur Holsbeek       

De schoenen van mijn vader

.

.

De schoenen van mijn vader  

Terwijl ik door het boek van ’t leven blader

groeit mijn besef: ik ben niet langer kind

maar wandel in de schoenen van mijn vader

waarin ik nu de toekomst vind

terwijl wat eindigt herbegint  

mijn dochter en mijn kleinkind komen eten

wat zal ik voor hen maken, zo denk ik, maar

is dit een zorg, ik heb het nooit geweten

we belden aan, we stonden daar

het eten stond al kant en klaar  

waarna we samen nog wat televisie keken

mijn vader deed het sinds mijn moeders dood

dat hoorde zo, hij is er nooit van afgeweken

nu valt traditie in mijn schoot

ik denk: wat wordt mijn kleinkind groot  

ik zucht terwijl ik alles even kader

het staat niet stil, het schuift slechts op in tijd

ik wandel in de schoenen van mijn vader

en voel zo zijn tevredenheid

terwijl ik het diner bereid. 

 

© bert deben

MSC Orchestra, Noordzee, maandag 24 juni 2019 – een iets ernstiger opi-gedicht ...

 

 

In memoriam vader

  .

 

 

 

  

 

(in memoriam moeder)

 

Het donkere water

.

      xxxx 

 

 

gepubliceerd dec. 2014 in Schoon Schip jg 21 nr 4
+ juli 2015 in Kunstboek 'Tussen Hemel en Aarde' en Nieuwsbrief 25 van Kunstencentrum Mansveld

Even is alles altijd ...

 .

Het water kabbelt

zich van geen tijden bewust

de eeuwigheid in ­~

even is niets van belang

even is alles altijd. 

. 

© bert deben

Hengstdijk, maandag 28 november 2016.

 

 

 

Vastberaden Peuterstap

.

Vastberaden stapt ze op haar schaduw af

hij wijst de weg waar zij naartoe wil gaan

de eerste stap, een grote sprong in haar bestaan

veranderde snel in flukse draf  

ze kijkt niet om, ze wil vooruit

en wie er bij is moet maar volgen

want stop je haar, kijkt zij verbolgen

een nieuwe tijd werd ingeluid  

de tijd van lopen en ontdekken

haar wereld kent geen grenzen meer

ze stapt nu overal zelf naartoe  

althans tenminste tot wanneer

haar armpjes pal naar mij toe strekken

haar teken voor: ‘nu ben ik moe!’ 

 

© bert deben

Vogelwaarde, zaterdag 27 april 2019, voor Frances.

Foto en titel: Dana Deben.