dinsdag 28 juni 2011

Anti-muggen lamp - retourgesprekje aan de kassa






















Aan de kassa:


Ik kocht zopas zo’n fel blauw licht
dat muggen lokt tot zelfmoord toe
en roostert als een barbecue
met een beknopte bliksemschicht

de beesten vliegen heel gericht
naar hun moorddadig rendez-vous
dat klinkt heel goed, tot daar dan toe
maar daarna kom ik zelf in zicht :

een lekker ding voor elke mug
dat blijkbaar dient gepenetreerd
en dringend ook dient leeggezogen

dat klinkt misschien niet heel verkeerd
maar toch voel ik mij licht bedrogen
en wil ik graag mijn geld terug !



© bert deben
Antwerpen, maandag 27 juni 2011.

maandag 27 juni 2011

make-up sex


.
Antwerpen, donderdag 12 aug. 2010                 
(geschreven in Café Den Hopsack onder invloed van Chimay Bleu)            

.

zaterdag 18 juni 2011

Ik wil niet hebben, ik wil zijn ... (en de stille kracht van thee ...)

 
Ik wou zo graag ...
 
Ik wou zo graag, maar wist niet wat
iets hebben, dacht ik eerst, of doen
ik wist dat ik iets nodig had
geen euro’s, dollars, geen miljoen

niets waar ik mensen mee kon kopen
dat wist ik zeker, niets van macht
maar iets dat dieper ging dan hopen
iets dat met liefde werd verwacht

ik wist zozeer dat ik het wilde
zo heel intens, dat wat ik miste
steeds meer ging aanvoelen als pijn
een knagen dat maar niet verstilde

tot ik inzag, dat ik mij vergiste
ik wou niet hebben, ik wou zijn.
 
 
© bert deben 
Antwerpen, donderdag 14 januari 2010.

 


Bijna per toeval kwam bovenstaand gedicht terecht in het boek “De stille kracht van thee” van Ann Vansteenkiste – een prachtig boek in hard cover, vol weetjes en tips over thee, dat mei 2010 verscheen bij het Davidsfonds te Leuven en ondertussen de prestigieuse ‘Gourmand Dutch Cookbook Award’ won.  Het boek kreeg reeds een tweede druk en verschijnt volgend jaar in zowel een Franse als een Poolse vertaling (al zal dat waarschijnlijk zonder het gedicht zijn …).

Soms wil een weblog hebben en het internet het toeval wel eens een handje helpen: tijdens haar opzoekingswerken naar de achtergronden rond de link tussen Zen en thee, tikte Ann deze twee woordjes in en kwam o.a. terecht op mijn gedicht Zen met thee en karnemelk, dat ik januari 2007 op mijn toenmalige Volkskrant blog plaatste.  Ik werd met dat gedicht genomineerd voor een poëziewedstrijd in Almere.
 
Ann was gecharmeerd door het gedicht en nam contact op met mij via het weblog, met de vraag of ze het mocht gebruiken om in haar boek te publiceren.  Hieruit volgde al snel een hele aangename en bezielde correspondentie.  Begin 2010 schreef ik het gedicht ‘Ik wou zo graag …’, dat ik toen ook doorstuurde aan Ann.  Ook dit wilde ze graag in het boek, omdat het volgens haar nog meer de essentie van Zen raakte.    Uiteindelijk zou het eerste gedicht er afvallen, vanwege plaatsgebrek en kwam enkel dit gedicht in het boek terecht.

Het was een genot om Ann, tijdens de officiële persvoorstelling, in het Designmuseum te Gent, heel enthousiast en bevlogen te horen verhalen over alle details rond thee : de 5000 jarige geschiedenis ervan; hoe het gekweekt en geplukt wordt; de kwaliteitsverschillen; hoe je thee precies moeten zetten en met welk water ook om de meest subtiele smaak te verkrijgen.  Tussen haar verhalen door kregen de aanwezigen verschillende theesoorten (groen, rood en zwart) aangeboden, met telkens bijpassende fijne hapjes. 
 
Na de persvoorstelling was ik (zelf toch al jaren een fervent theedrinker) heel wat slimmer geworden.  Vooroordelen over het al dan niet mogen afwassen van een theepot werden geschiedkundig verklaard (het staat allemaal in het boek); ceremonies kort voorgesteld en een onderscheid gemaakt tussen de vier kwaliteiten : de blaadjes, gebroken blaadjes, theepoeder en stof (de afval van thee die men in zakjes verwerkt en wat de meeste mensen als ‘thee’ drinken); maar ook hoe de kwaliteit ook nog eens gehandhaafd of verminderd kan worden door hoe de thee vervoerd, bewaard en geschonken wordt …

Ik kreeg dan weer de eer om de persvoorstelling af te sluiten met een korte poëzievoordracht:

 
Wie even mee wil gaan in het thee-enthousiasme kan  meer info over het boek vinden op deze link : Curiosithee.  

graag sluit ik deze bijdrage af zoals Ann haar mailtjes telkens sluit,
met har-thee-lijke groeten,
 
Bert  
.

donderdag 16 juni 2011

In een parallelle wereld

.
 

     Stel dat de dood niet bestaat
     je sterft tot duizend maal toe
     terwijl het alsmaar verder gaat
     je leeft gestadig door – maar hoe:

     je springt van een torengebouw
     je wordt verzameld in een mand
     aan elkaar genaaid met stukjes touw
     en leest de dag nadien de krant:

     ‘man dacht te kunnen ontsnappen
     maar werd ternauwernood gered
     het was ook niet zijn eerste keer’ 

     je springt geschrokken uit het bed
     gooit jezelf nu van de trappen
     leest daags nadien hetzelfde weer.


     © bert deben 
      Apeldoorn, zondag 12 juni 2011.

      Photo: Doctor Who in the Multiverse  

vrijdag 3 juni 2011

Genesis – dag 2

























Genesis – dag 2


Die nacht had God niet echt geslapen
het groeide bijna in zijn hand
de hemelboog met sterren aan
een zon als licht en ’s nachts de maan

de blauwe lucht, het water, land
hij had het allemaal in gedachten
werd door voldaanheid overmand
want het zou goed zijn en hij lachte

maar er was niemand die verwachtte
geen man, geen vrouw, nog zelfs geen hond
geen ziel om vreugde mee te delen

God was eenzaam maar hij trachtte
te geloven dat het toch bestond
zijn evenbeeld, om mee te spelen.


© bert deben
Antwerpen, woensdag 1 april 2009.

 

'Genesis – dag 2' is een sonnet uit een reeks die nog niet helemaal afgewerkt is. 
Het gedicht werd apart geschreven van bovenstaande illustratie, maar toen Barbara Jansma destijds vroeg om hierbij een verhaal of gedicht te plaatsen (toen nog op het VK-blog), vond ik het helemaal passen.

Bijhorend: Genesis - dag 1

Meerdere verhalen of gedichten bij deze tekening, ‘Penelope’ uit "Beppe Maaike's ondraaglijke vertellingen" kan je vinden op onderstaande link : Penelope 
.

woensdag 1 juni 2011

Mevrouw Professor Bernadine

. 


Mevrouw Professor Bernadine
die kon zichzelf heel snel verplaatsen
met een soort van teletijdmachine.
Ze ging daarmee bij voorkeur schaatsen
elke zondag in 1900 in november.

Het apparaat leek net een stoel
en werkte enkel maar op sap van gember
dat was gezond naar haar gevoel.

Het schaatsen zelf ging niet zo goed
’t was eigenlijk nooit goed gegaan
ze had een zwakke linkervoet
ze vond er ook geen donder aan.

Waarom vloog zij dan telkens weer
mevrouw professor Bernadine
die 111 jaar op en neer
met die rare teletijdmachine
als ze toch niet hield van schaats te rijden ?

Het was vanwege die jongeman
hij had met haar wat medelijden
en stopte steeds en hielp haar dan.

Ze hield niet echt van schaatsen, maar
haar opa Rietveld schaatste daar
een galante jongeman, toen nog zo klein
't zou zelfs haar kleinzoon kunnen zijn.


© bert deben
Antwerpen, maandag 30 mei 2011.  

Gedicht op verzoek van Barbara Jansma geschreven bij haar tekening ‘Schaatsen’
een illustratie uit "Beppe Maaike's ondraaglijke vertellingen".