A Walk in the Park

.

.

A Walk in the Park

Het vlees is zwak, de geest gewillig

de onrust bruist vooral bij nacht

en trekt naar waar er iemand wacht

op mij misschien, de sfeer is grillig

de blikken kijken als een schicht

er zijn er bij ook van erkenning

verlangen hier is een gewenning

aan telkens weer een nieuw gezicht

er wordt getast en afgekeurd

men wil een ander of wat later

als voorkeur wat wordt bijgekleurd

of als die ander iemand anders wil

het park verleidt, maar niemand praat er,

de nacht is van ontberen kil.

© bert deben

Eilat, Israël, 25 november 2006

picture: In The Vale of Cashmere - Thomas Roma, digital art conversion: bert deben

Nominatie Poëzieprijs Holebihuis Leuven, sept. 2010

bijhorend : 1^ste prijs Holebihuis sept. 2010

.

Een dichtende in de woestijn

O.K. – zei God – het is geschied
de mensheid heeft haar weg gevonden
al is het dan de Mijne niet
en stroomt er bloed uit vele wonden

de mens doet goed, de mens doet slecht
hij werkt, hij speelt, hij leeft voor geld
en trekt een grens waarvoor hij vecht
de mens bemint en pleegt geweld

God had het niet zo in gedachten
toen Hij de mens en aarde schiep
en mens zijn eigen weg wou lopen
maar God was minzaam en verwachtte

zoals Hij zag dat het verliep
liet Hij alvast Zijn deur nog open.

© bert deben
Kibbuts Lavi, Galilee, Israel, 21 november 2006 

 

oorspronkelijk geplaatst op VK-blog 29-12-2006 21:18 

God herlas Zijn boek nog even ...

God herlas Zijn boek nog even

Hij wist, het stond er zeker in

het stond zelfs duidelijk omschreven

'Gij zult niet doden' sprak de zin

 

Hij had zonet T.V. gekeken

en was behoorlijk aangedaan

want uit het nieuws was wel gebleken

dat men Zijn zin niet had verstaan

 

men deed het ook nog in Zijn naam

als had Hij het bevel gegeven

dat vond Hij nog het ergst van al

ontstemd keek God door ’t vensterraam

 

een aarde zag Hij, vol van leven

door mens gemaakt tot tranendal.

 

© bert deben

Golan Height, Israel, 20 november 2006.