zondag 21 oktober 1990

De weekendpapa




De weekendpapa wandelt door het park
zijn dochtertje raapt enthousiast kastanjes op
en toont ze één voor één
kastanjes als haar ogen
en gevonden net als papa
die vanmorgen nog verloren was

in de speeltuin kent ze Robin
die met stenen gooit en ruzie krijgt
van mama en van papa
maar moet een weekendpapa ruzie geven
hij ziet zijn dochtertje maar even
en ach, het kind moet kunnen leven
hij kijkt opvallend naar een andere kant

hij neemt zijn dochtertje weer bij de hand
als het wat later en wat kouder wordt
en toont haar hamburger- en colaland

en straks, als het tijd voor afscheid is
geeft hij haar liefdevol een zoen
en zegt : “… en braaf zijn bij de mama !”

iets wat hij zelf dan niet kon doen.


© bert deben
Wilrijk, 21 oktober 1990

 

woensdag 10 oktober 1990

Engel

  

Jij mijn schoonheid
     bent een engel
          niet geslachtloos
               maar wel onbereikbaar mooi

laat mij één nacht onder jouw vleugels slapen
     en eeuwig
          zal ik de jouwe zijn

breng mij één ervaring
     tot op hemelse hoogte
          en nooit zal de aarde
               of ander vlees mij binden

zing mij één maal jouw liefdeslied
     tot wij als één tevreden lichaam
          samensmelten

          en laat mij eeuwig dromen dan.


© bert deben
Edegem, 10 oktober 1990, voor Erik uit het Hof van Eden.



Gepubliceerd in Gist jg. 4, nr. 3, april 1991 

zondag 23 september 1990

Bar 'De laatste Hoop'


                                                                    dagboekgedicht - bert deben 1990


Bar ‘De laatste Hoop’  
.
Eindigende notenklanken
heel de bar is stank en
acht uur in de ochtend  

terwijl de laatste bandelozen
nog van eigen soort wat mogen
zakt de rest beschonken af
naar nergens thuis  

de barman sluit de deuren  

het lek in hoop en dromen
is tot duisternis gedicht. 
 

© bert deben
Edegem, 23 september 1990.
 
bijpassend: Ik schuim de bars af 


opgenomen in de bundel 'Na het vrijen steek ik een gedicht op'  

Leven na Kristallnacht

.
 

.
Ze staarde door het venster het verleden in
naar glas, verspreid over de Duitse straten
en twijfelde in meervoud aan de levenszin
vanaf dat het een plicht werd haar te haten

deze pogrom luidde nog maar het begin
van alle angst en vlucht en achterlaten
de dood kleurde donker heel de einder in
terwijl de vlammen aan haar wereld vraten

ze staarde naar zichzelf als wenend kind
geschopt door een man van haat verblind
want alleen het eigen volk had hij lief

dagelijks en zelfs een halve eeuw nadien
kan de vrouw niet anders dan de beelden zien
van jaren angst als enig perspectief.


© bert deben
(Edegem, 1990)


won de Poëzieprijs voor Vrede en Verdraagzaamheid van VAKA-Genk 
+ de 2de prijs Poëzieprijs Genk 23 september 1990


Kristallnacht (ook wel Nacht van het gebroken glas) was een door de nazi's georganiseerde actie (pogrom) gericht tegen de Joodse bevolking in Duitsland. De Kristallnacht vond plaats in de nacht van 9 op 10 november 1938. In heel Duitsland werden Joden aangevallen en er werden volgens recent onderzoek 1.000 tot 2.000 synagogen in brand gestoken en ongeveer 7500 winkels en bedrijven van Joden vernield. Ook Joodse huizen, scholen, begraafplaatsen en ziekenhuizen moesten het ontgelden. Het werd de brandweer verboden om de branden te blussen. 
(bron: Wikipedia)
  

dinsdag 17 juli 1990

Ontmoeting

.
 
Ontmoeting  

Hij zette zich naast mij
en zweeg  

slechts af en toe een zucht
de ogen naar het niets gericht
het denken op het aangezicht
de zorgen op een rij  

bedeesd draaide hij zijn hoofd naar mij
zijn blik was als een brug  

ik bedacht
een aantal zachte zinnen
maar zei net zoveel terug. 
 

© bert deben
Edegem, juli 1990.
 

gepubliceerd in literair tijdschrift Gist, jg. 14 nr. 1 - 1991  

zondag 1 juli 1990

 

Er gebeuren rare dingen in het bos 
in het struikgewas en zelfs op open plekken 
staan versleten auto’s indrukken te wekken 
dat ze porches zijn, in plaats van ‘total loss’ 

oude venters verkopen zonder blos 
hun potloden, tentoongesteld ter plekke 
ze hopen jonge heren te bevlekken 
de jonge wolfjes lusten wel een oude vos! 

zombies dolen door het woud 
wankel zoekend tussen hoop en vrees 
naar jeugdig, speels en stevig vlees  
 
hun warmte presenteert zich koud 
men hijgt wel opgegeild en hees 
maar praat slechts onder voorbehoud. 


© bert deben 

Antwerpen, linker oever, juli 1990.  

 .

woensdag 2 mei 1990

Scenario's voor echtscheiding



We bespraken de mogelijke scenario’s
voor een echtscheiding

in vriendschap, in oorlog
met een knipoog, een bijl
met onderlinge toestemming
of behulp van aasgieren

tussen het avondmaal
en een aanval van hysterie
raakten we het ook niet eens
of en hoe en waar

we onze 10de huwelijksverjaardag
zouden vieren.


© bert deben
Edegem, 2 mei 1990.



zondag 15 april 1990

Met voorbedachten rade

.

Met voorbedachten rade

Terwijl ik haar beleefd bedien
erg voorzichtig met de borden
heel nauw lettend op de orde
ontwaar ik weer het doods stramien

we kennen elkaar te goed misschien
praten is overbodig geworden
vroeger gebeurde het nog dat we morden
dat houden we ook al voor gezien

ik wil het zeggen maar zwijg stil
omdat ik weet dat zij niet wil
dat hier de stilte wordt verstoord

ik vergat de gashaard te ontsteken
maar ik verzwijg het als vermoord
zelfs oogcontact heb ik ontweken.


© bert deben
Edegem, 15 april 1990. 




zaterdag 3 maart 1990

 

Stepping inside the words I write 
I hide no tears 
I have no pride 

A questionnaire goes through my brain 
my pen unloads my freight 
the umpteenth pain 
grows old and grey 
in lonely files 

my mind relieved 
I lay me down 
and milder thoughts remain. 


© bert deben 

Edegem, 3rd March 1990. 


 

woensdag 21 februari 1990

Spiegel

.

Mijn kind houdt mij een spiegel voor
waarin ik vader zie 
de god van een gezin
de schepper, de rechter
de gebiedende macht

ik lees tussen de regels en de normen
de angst van de grote man
om klein te zijn
de vrees der verwachtingen

zijn kleinkind houdt mij een spiegel voor  
waarin ik nu mijn vader zie 
in mij.


© bert deben
Edegem, 21 februari 1990, voor Dana. 

 


donderdag 8 februari 1990

De Sahemel

 

De Sahemel 

De Sahemel is een plaatsje waar
je tijdens ’t eten kan kijken naar
de kindjes die in de Sahel
slechts beentjes zijn onder hun vel.


© bert deben
Edegem, 8 februari 1990

 

 

gepubliceerd in literair tijdschrift ‘Weirdo’s’, jg 4 nr 2 sept. 1990  

zondag 21 januari 1990



Waarom veracht de wereld deze liefde 
ik ben niet ziek, ik ben niet slecht 
ben zelfs welwillend als ik vecht 
tegen al wie mijn geluk ontriefde 

en waarom, vraag ik nu pas echt 
verdeed ik zoveel tijd met wat mij griefde 
was het omdat het anderen beliefde 
dat ik nooit opkwam voor mijn recht 

was ik te zwak, te laf, te zacht 
heb ik te weinig aan mezelf gedacht 
vanzelfsprekend werd ik depressief 

en veel te lang geloofde ik naïef 
dat een vrouw verlossing had gebracht 
maar weer heb ik een jongen lief … 


© bert deben 
Edegem, 21 januari 1990, voor Nicky

 .

zondag 14 januari 1990

Gigolo

 


Soms bedreef ik de liefde als een gigolo
gevoelloos genoot ik
van elke stoot ik
bewees dat ik man was en kwam

dus ook op dat punt
had ik iets vrouwelijks in mij.


© bert deben
Edegem, januari 1990. 

 


gepubliceerd in literair tijdschrift Gist, jg. 19, nr. 4, 1996