Parafrase 

Mijn hele leven lang was afscheid nemen 
in elke brief, in elk gedicht, in elke zin 
kwam wel het woordje ‘dood’ of ‘afscheid’ in 
zo niet direct, dan ergens wel in zwemen 

een lang subtiel vaarwel, mezelf ontnemen 
dat ik leven durf of wil, in chronisch onmin 
met vergankelijk geluk, steeds de tegenzin 
de afkeer om te zijn in het extreme 

verlang van mij geen nieuwe parafrase 
ik ben te uitgeput, te moe, te zeer ontkracht 
hoe kan nog van een mens als ik worden verwacht 
iets duidelijk te maken aan de dwazen 
ze zouden zich alleen maar meer verbazen 
ze zien wie dat dit schrijft slechts als hij lacht.

© bert deben 
Antwerpen, 19 juni 1994.