Tekening © Maud
.
Lichtje in het duister
.
Mijn draakje heeft gemorst
een brood en veertien kazen
het zal je niet verbazen
als je weet hoe groot het is
ik zei heel lief:
‘er is wat mis, je bent een reus
ik kan je niet meer voeden’
mijn draakje zuchtte zacht
een wolkje vuur
verslikte zich en knikte dan
volwassen ‘ja’
ik knikte maar terug
toen stond mijn draakje stoer rechtop
en nam mij op zijn rug
en vloog met mij de wolken in
ik zag de aarde achter mij
de hemel en de zon voorbij
en toen nog vele sterren
dan wees mijn draakje naar
een heel ver lichtje in het duister
dáár ergens lag een nieuw begin !
© bert deben
Antwerpen, 10 juli 2003.
Voorlaatste draakjesgedicht - andere gedichten uit deze reeks: Draakjesgedichten
Voorlaatste draakjesgedicht - andere gedichten uit deze reeks: Draakjesgedichten
helemaal mooi :-)
BeantwoordenVerwijderenprachtig...
BeantwoordenVerwijderenzo lief....
BeantwoordenVerwijderenmooi
BeantwoordenVerwijderenik word er blij van...
een nieuw begin...
BeantwoordenVerwijderenda's mooi
een heerlijke tekening.
vree wijs
BeantwoordenVerwijderenxje
Nieuw begin, nieuwe kansen. Altijd goed.
BeantwoordenVerwijderenvind ik super!!
BeantwoordenVerwijderenwat mooi
BeantwoordenVerwijderenMooi!
BeantwoordenVerwijderenTen alle tijden mag een mens opnieuw beginnen. Met of zonder draakje.
BeantwoordenVerwijderenDit is mooi en lief.
BeantwoordenVerwijderenSimone