Twee seizoenen voor Bert - Cees van der Pluijm (alias Peter Coret)

Twee seizoenen voor Bert 

I.  

De lente komt. Een wereld van clichés

Gaat zelfgenoegzaam ronkend voor ons open

Een jonge liefde bloeit – het oude liedje –

En zet zijn nagels vrolijk in je vlees  

Je zou wel willen jubelen en hopen

Dat alles goed blijft, maar je hoofd verbiedt je

Hartstochtelijk te zijn en zonder vrees

Je moest het vroeger vaak genoeg bekopen  

De angst van wie verliefd is voor verlies

Maakt alles broos en breekbaar als een vlies

Van ijs na nauw een enkel nachtje vorst

 

De angst die ik verafschuw en verkies

Omdat hij de ontroering met zicht torst

Van liefde en een niet te lessen dorst 

 

II.  

Nu legt het licht zich met een gouden glans

Als zacht fluweel op ’t felgekleurde blad

De milde middagzon krijgt nog een kans

Haar toverspel te doen met laan en pad  

Straks zal de storm de kale takken deren

En breken wat de stoere drager was

Van bloem en vrucht. Wie zou het kunnen keren?

De winter komt. Wij gaan op Gods kompas  

Zo zou de echte dichter vroeger dichten

En in ’t sextet bleek ook zijn herte moe

Zijn ogen dof als uitgedoofde lichten  

Hij schreef vol romantiek zijn woordenspel

Van liefde die vergaat, met tranen toe

Maar wij, wij doen dat niet, mijn vriend. Of wel? 

 

Cees van der Pluijm (12 jan. 1954 – 14 dec. 2014)

alias Peter Coret 

 

 

Uit ‘Het Lustprieel’ – uitgeverij de Prom, Baarn, 1984 – een keuze uit gedichten die eerder werden gepubliceerd in het Nijmeegse blad Pink. De bundel bevat voor de helft gedichten van Cees Van der Pluijm (alias Peter Coret) en voor de andere helft gedichten van Jos Versteegen (alias Robert Alquin). 

 

Voor mij was de bundel ‘Het Lustprieel’ een aangename ontdekking midden in mijn outingsperiode – niet enkel beschreven de gedichten zonder schroom het leven van de homoliefde in al haar vormen, maar het gaf mij, als nog zoekend dichter, ook een prikkel om meer te doen met zowel de klassieke sonnetvorm als met de drang om mijn leven in gedichten neer te schrijven (wat uiteindelijk zou leiden tot een 1000tal dagboekgedichten, waarvan er al een heel deel op dit blog staan en enkele zelfs in de prijzen vielen). 

 

Later zou de bundel een beetje verdwijnen tussen de vele andere bundels in mijn poëziebibliotheek, tot ik het spijtige nieuws vernam van het veel te vroege heengaan van Cees van der Pluijm op 14 december 2014. Met veel plezier herlas ik nog een keer al de gedichten van ‘Het Lustprieel’ en tot mijn verbazing ook de mini cyclus ‘Twee seizoenen voor Bert’ – alsof het voor mij geschreven werd – ik had het een mooie eer gevonden als ik die Bert had mogen zijn.  

 

Meer over Cees van der Pluijm (Dichter, toneelschrijver, prozaïst, essayist, criticus, recensent, columnist en voorvechter voor homorechten) kan men vinden op onderstaande links: 

http://www.nederlandsepoezie.org/dichters/p/pluijm.html 

http://www.vanderpluijm.demon.nl/