maandag 26 oktober 2015

achter mijn rug


achter mijn rug

 
I.

achter mijn rug
werden grenzen verlegd
zodat ik niet meer wist
waar ik ging, wie ik was
waar ik woonde  

ik klopte aan
bij een deur die ik kende van vroeger
en zag door een kier een vrouw 
die vroeg wie ik was  

verbaasd keek ik naar mijn handen
mijn armen, mijn lijf en zag
dat ik niet meer dezelfde was.  

II.  

dat ik niet meer dezelfde was
vertelde ik haar
ze keek niet op, ze noteerde
ze schreef dat ik zocht naar mezelf  

dat ik over een grens was gegaan
en de wereld zag met andere ogen  

ik zocht naar een teken van god
in een land dat niet het mijne was
ik noemde dit land mijn thuis.  

III. 

ik noemde dit land mijn thuis
en trachtte rechtop te staan
ik tastte als een blinde
op zoek naar een uitweg  

ik wilde naar vroeger
ik wilde terug over de grens
ik wilde naar wie ik nooit echt was geweest  

ze beschouwde, bleef stil en noteerde
dat ik nog steeds op zoek was  

IV. 

ik was op zoek naar mezelf
zou ze onderaan het rapport noteren
en ik kreeg een vrijgeleide 
 
aan de andere kant
werd een sleutel gegeven
van een deur in een stad in een land
waar niemand mij kende  

een norse man toonde op een plan
waar ik zijn moest  

voortaan woonde ik op een kruisje  
dat met een potlood
op een plan werd gekrast. 
 

© bert deben
Vogelwaarde, zondag 22 juli 2012
cyclus geschreven voor de Hofvijver Poëzieprijs.


10 opmerkingen:

  1. heel aangrijpend, mooi en sterk Bert!
    en het doet me nog maar eens stilstaan bij hoe ingrijpend, hoe heftig, hoe beangstigend, hoe grensoverschrijdend het leven op de vlucht is...
    het contrast tussen 'alles op papier' en 'de mens achter de vluchteling' is scherp gesteld

    BeantwoordenVerwijderen
  2. met een prachtige doorklik overdenking...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. prachtig!
    'achter mijn rug' krijgt meer betekenis...
    we oordelen zo snel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Achterlaten en opnieuw beginnen is altijd ingrijpend...mooi verwoord

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prachtig en aangrijpend Bert,doet ons weer eens stilstaan aan het bittere van een mens,heb vertrouwen in "je kunt"

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Achterlaten en opnieuw beginnen,
    Vallen en weer opstaan,
    Wantrouwen en weer leren vertrouwen..,
    Vooral vertrouwen in jezelf..
    Prachtig gedicht Bert!
    Voor mij heel herkenbaar ❤

    BeantwoordenVerwijderen