leven in poëzie: september 2007

zondag 30 september 2007

Ik laat jou met de tijd verzachten

Er straalt een beetje zilver rond
zo schijnt de nacht op jouw gezicht

de volle maan deels uitgegomd
de wolken milder bijgelicht

ik heb jou schoonheid toegedicht
die niemand buiten mij verstond
en zag jou zoals jij wellicht
niet eens jezelf verbeelden kon

je zal ook nooit uit mij verdwijnen
je bent er nog, maar buitenspel
gegrift, getekend in gedachten
maar minder klaar, in stippellijnen

jouw felle kleuren nu pastel
ik laat jou met de tijd verzachten.

© bert deben
Antwerpen, zondag 30 september 2007, voor Frank.

zaterdag 15 september 2007

Een weerwolvin bij volle maan

Een weerwolvin bij volle maan
die graag een keer op stap wou gaan
naar mannenvlees een groot begeren
stond zich te waksen en te scheren

want hoe je ’t draaien wilt of keren
er vallen echt heel weinig heren
op benen heel robuust behaard
of vrouwen met een snor of baard

ze epileerde ook haar staart
en lakte daarna breed en groot
de nagels van haar klauwen rood
en dan als kersje op de taart :

de kleur van liefde en van dood
een kleed dat heel wat inzicht bood
vooral dan in haar drang naar vlees
haar huid nu zacht, haar stem wat hees

en niets dat naar relatievrees
of naar de eeuwigheid verwees
naar samenzijn een groot begeren
ach bent U toch voorzichtig heren

wat glazen wijn, de volle maan
wat vrouwen ook mogen beweren
als zij zich eerst uitbundig scheren
dan hangt daar soms een staartje aan !

© bert deben
Antwerpen, 15 januari 2007