.
Ik las jou mijn gedichten, zittend
in een zetel van vergaan beminnen
al drongen die voor jou dan binnen
als een algebra van woorden
maar het bekoorde jou als ik ze las
de wereld werd iets stiller en
ik streelde jouw betekenis
ik schreef jou tot een deel van mij
vanaf jouw lach tot aan de pijn
en nu tot aan het niet meer kunnen.
© bert deben.
Antwerpen, zondag 29 oktober 2000, voor Frank B.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten