.Iets van bloedhonden
Ergens strijdt een kindeen vergeten heldendom tegemoetterwijl een zwaar bewapend militaireen decoratie krijgt
massagraven worden dichtgeduwddoor bulldozersanonieme lijken ontbindentussen lood en puin
wat doorging voor een dorpwerd gelijk gemaaktmet bloedrode aardeéén kindblijft eenzaam achter
overal strijden kindereneen vergeten heldendom tegemoetoveral verrijken anderen zichaan hun bloed.
© bert debenWilrijk, 1986
Blijft zich herhalen, keer op keer. Wij horen bij de domste wezens der aarde. Zo jammer!!!!
BeantwoordenVerwijderenNog steeds griezelig actueel.
BeantwoordenVerwijderenMooi gedicht maar zo droevig en beantwoord nog aan de actuele gebeurtenis in de wereld.
BeantwoordenVerwijderenJammer genoeg geeft jouw gedicht nog steeds het zelfde beeld.
BeantwoordenVerwijderenWat je in je gedicht duidt is helaas ‘verschrikkelijk’ en nog steeds ‘verschrikkelijk actueel’
BeantwoordenVerwijderenOndanks alles nog steeds dagelijkse nog realiteit, vorige week nog aangrijpende film en nadien documentaire gezoen van Joodse kinderen die kampen overleefd hadden en in Gb opgevangen en gesteund werden na de oorlog, sterk hoe die kinderen nadien toch meestal succesvol leven konden op bouwen, in documentaire nadien kwamen enkelen als bejaarden aan het woord, velen konden nog steeds niet alles vertellen wat ze mee gemaakt hadden in die kampen. Oorlog is verschrikkelijk en wordt spijtig genoeg meestal ontketend door slechts een paar gekken met grootheidswaanzin of door misbruik van eender welk soort geloof. ONbegrijpelijk voor 'normale' mensen.
BeantwoordenVerwijderenEen historisch
BeantwoordenVerwijderentijd-loos gedicht
Net als uitgebreide seizoenen
volgt het generatie op generatie.
Steeds zijn het
vooral veel kinderen
die hun lente nooit doorleven ...