Pagina's

donderdag 8 mei 1986

Iets van bloedhonden


Iets van bloedhonden 
.
Ergens strijdt een kind
een vergeten heldendom tegemoet
terwijl een zwaar bewapend militair
een decoratie krijgt

massagraven worden dichtgeduwd
door bulldozers
anonieme lijken ontbinden
tussen lood en puin

wat doorging voor een dorp
werd gelijk gemaakt
met bloedrode aarde
één kind
blijft eenzaam achter

overal strijden kinderen
een vergeten heldendom tegemoet
overal verrijken anderen zich
aan hun bloed.


© bert deben
Wilrijk, 1986



7 opmerkingen:

  1. Blijft zich herhalen, keer op keer. Wij horen bij de domste wezens der aarde. Zo jammer!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi gedicht maar zo droevig en beantwoord nog aan de actuele gebeurtenis in de wereld.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jammer genoeg geeft jouw gedicht nog steeds het zelfde beeld.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat je in je gedicht duidt is helaas ‘verschrikkelijk’ en nog steeds ‘verschrikkelijk actueel’

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ondanks alles nog steeds dagelijkse nog realiteit, vorige week nog aangrijpende film en nadien documentaire gezoen van Joodse kinderen die kampen overleefd hadden en in Gb opgevangen en gesteund werden na de oorlog, sterk hoe die kinderen nadien toch meestal succesvol leven konden op bouwen, in documentaire nadien kwamen enkelen als bejaarden aan het woord, velen konden nog steeds niet alles vertellen wat ze mee gemaakt hadden in die kampen. Oorlog is verschrikkelijk en wordt spijtig genoeg meestal ontketend door slechts een paar gekken met grootheidswaanzin of door misbruik van eender welk soort geloof. ONbegrijpelijk voor 'normale' mensen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Een historisch
    tijd-loos gedicht
    Net als uitgebreide seizoenen
    volgt het generatie op generatie.
    Steeds zijn het
    vooral veel kinderen
    die hun lente nooit doorleven ...

    BeantwoordenVerwijderen