V.
Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten,
En zit in 't binnenst van mijn ziel ten troon
Over mij-zelf en 't al, naar rijksgeboôn
Van eigen strijd en zege, uit eigen krachten, -
En als een heir van donker-wilde machten
Joelt aan mij op en valt terug, gevloôn
Voor 't heffen van mijn hand en heldre kroon:
Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten.
En tóch, zoo eind'loos smacht ik soms om rond
Úw overdierbre leên den arm te slaan,
En, luid uitsnikkende, met al mijn gloed
En trots en kalme glorie te vergaan
Op úwe lippen in een wilden vloed
Van kussen, waar 'k niet langer woorden vond.
Willem Kloos(Amsterdam, 6 mei 1859 – Den Haag, 31 maart 1938)
uit 'Verzen' (1894 - definitieve tekst 1948)
Zooooo mooi! Teder, intens, vragend naar meer.
BeantwoordenVerwijderenPlatoonse, idealistische dichter Willem Kloos kon zeggen:
BeantwoordenVerwijderenIk ben EEN god in 't diepst van mijn GEDACHTEN.
Hij wist dat hij niet god was.
Willem balanceerde op de spanningsdraad tussen de idee en het verschijnsel, de muze en de vrouw, het onbewuste en het bewuste.
Kloos lust ik wel.
"Oh dat ik haten moet ...
Oh dat ik minnen moet ..."
Prachtig .. zacht en zoekend naar meer !
BeantwoordenVerwijderen😔
Heel mooi !
BeantwoordenVerwijderen🍀🥰❤️