Ik heb een vriendje dat onzichtbaar is
hij heeft geen naam of geen gelaat
toch maakt hij dat ik niemand mis
en weet ik dat hij echt bestaat
hij zegt niet veel, maar luistert wel
als ik iets vraag of als ik praat
als ik iets voel en dat vertel
dan weet ik dat hij naast me staat
soms hoor ik hem, hij praat niet echt
ik hoor het enkel in mijn hoofd
toch hoor ik helder wat hij zegt
hij zegt dat hij in mij gelooft
hij heeft geen lichaam, geen gezicht
maar ’s avonds bij het slapengaan
dan weet ik dat hij naast mij ligt
en samen met mij op zal staan
© bert deben
Vogelwaarde, Kerstavond, zaterdag 24 december 2011.
soms fluistert hij met zachte stemin wetten en gebodendat ik, wie niet gelooft in hembekeren moet of doden.
een op 2de Kerstdag bijgeschreven strofe.
Zo gezellig te lezen ❤️
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk een virtuele vriend .
Is ook heel tof ‘daar kun je ook tegen praten.
Mooi Bert .. geniet er weer van !
Dikke dankjewel !
🥰. 🎄🎄🎄🎄
Vooral die laatste strofe 😂👍🏻
BeantwoordenVerwijderenPrachtig gedicht Bert🙋♀️💕
BeantwoordenVerwijderenOh wat leuk en gezellig . en herkenbaar . z'n onzichtbaar vriendje had ik ook in mijn jeugdjaren . zijn naam was Addy . !!
BeantwoordenVerwijderenZolang hij goede raad geeft, kan het geen kwaad.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig 😍
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk en ....zo herkenbaar!
BeantwoordenVerwijderenDe extra strofe zet hopelijk aan tot denken in tijden dat 'geloof' weer volop leidt tot bloedbaden overal ter wereld.
BeantwoordenVerwijderen