toen ik klein was en onder tafel woonde - Roel Richelieu van Londersele

.

toen ik klein was en onder tafel woonde
kende ik de enkels van de grote mensen
nu ken ik enkel de grote mensen
en dat is niet de bron van mijn vreugde 

 

laten we ons voortaan alleen nog vergissen
en lachen met de spijkers van het geduld
we zullen hout geven aan de bossen
en goud aan de bankiers van het leven
in de lente van de leugens zullen we de snoeiers
handhaven en waken over de tongen en het woord 

 

laten we weer vossen kweken en de telers
van de macht verschalken met raven en kazen
we zullen de paleizen smaller maken
en de sleutels uitdelen aan de gekken van de stad
maar de wetten weten wie ze dragen en aan de hoofden
van de gekken wordt geschaafd zonder verpozen 

 

Roel Richelieu van Londersele 

Het kunstwerk met bovenstaand gedicht van Roel Richelieu van Londersele, in brons vervaardigd door de Gentse keramist-kunstenaar MaRf , kan men vinden op het Sint-Baafsplein, voor de Lakenhalle te Gent. Het gedicht maakt deel uit van de Gentse poëzieroute. Je kan deze route op je eentje lopen (gratis plan met uitleg verkrijgbaar in het Poëziecentrum van Gent) of met een gids. Info: Poëziecentrum.be/poëzieroutes 

Meer over Roel Richelieu van Londersele kan men o.a. vinden op: 

https://nl.wikipedia.org/wiki/Roel_Richelieu_Van_Londersele
http://www.poezie-leestafel.info/rr-v-londersele
https://www.dbnl.org/auteurs/auteur.php?id=lond001