even Eden

.

even Eden 

Aan de balie stond ik niet geregistreerd 

mijn naam niet mijn gezicht mijn hoofd 

hij smaalde, trok zijn vleugels op: U gelooft 

toch wel, en of ik ooit eens was bekeerd 

de poort was gesloten en verweerd en leek 

al eeuwen niet meer op een warm onthaal 

crisis, sprak de engel weer, ze zappen allemaal 

ik keek wat links en rechts, een discotheek 

luchtkasteel, goktent, zwemparadijs 

balzaal, luchters, roltrap – voor de maagden 

moet U bij de man met de tulband zijn – zeis 

nog in aanslag stond hij naast me, al even verward 

vroeger was het duidelijker ... zijn stem vervaagde 

achter mijn rug voelde ik iets angstaanjagend zwart. 

© bert deben 

Antwerpen, dinsdag 10 maart 2009.