Mijn draakje poetste zijn tanden
gooide olie op het vuur in zijn mond
en vroeg, tijdens het gorgelen, of ik hem verstond
ik zei: jij gaat je neus wel eens verbranden!
dan schuifelde het heen en weer
sprong van stoel naar stoel en op de tafel
stond daar stil en vroeg bedeesd
wat betekent ‘oud en wijs’?
dat is – zei ik – de tijd die is voorbij gegaan
en weten wie je bent geweest
maar ook wat moeilijker te been en grijs …
toen vroeg ik wat het later worden wou
draakje dacht niet heel lang na en zei spontaan:
‘heel groot en sterk en altijd dicht bij jou!’
© bert deben
.
zo mooi!
BeantwoordenVerwijderenprachtig!
BeantwoordenVerwijderenheerlijk!
BeantwoordenVerwijderenLieflijk!
BeantwoordenVerwijderenWat een eer! :)
BeantwoordenVerwijderenik ben een schaduw
BeantwoordenVerwijderenik ben een schim
dat is mijn profiel
en was m'n voeten
met vim
(als ik zo vrij mag
zijn)
:)
een echte glimlach
BeantwoordenVerwijderenen wat een prachtig plaatje!
Heerlijk, daar kan ik blij van worden.
BeantwoordenVerwijderenontroerend blij!
BeantwoordenVerwijderenZo'n draakje wil ik ook wel, dat hartjes uitblaast. Ze zou naast de poes op bed mogen slapen en iedere morgen zoete melk krijgen.
BeantwoordenVerwijderenJuweeltje
BeantwoordenVerwijderenPrachtig....
BeantwoordenVerwijderenPRACHTIG!!!
BeantwoordenVerwijderenZo lief! ❤️
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi!!!
BeantwoordenVerwijderenWow Bert, zo beeldend, speels en tegelijkertijd wat filosofisch. Maar vooral diep binnenkomend. Dit is kunst!!!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het prachtig! 😘
BeantwoordenVerwijderen