.
De zwerver
De zwerver
“Hé jij daarginds, van blij gemoed
zie jij dan niet het groot verdriet
van oorlogen en zure regen
van pijn en smart en stromend bloed
en komt een traan niet halverwege
als jij op ’t nieuws de beelden ziet
van honger, dorst en wreed geweld
terwijl jij zelf dan zwemt in ’t geld!”
“’t is lente - zeg ik - laat mij doen
en als ik zwem is ’t niet in poen!”
maar mijn gemoed wordt zwaar getest
ik stop de man wat zwijggeld toe
aan de kassa zie ik later hoe
hij aanschuift met wat blikjes bier
‘ach ja’ zucht ik dan maar summier:
‘tenminste iemands dorst gelest!’
© bert deben
Antwerpen, dinsdag 25 april 2006
leuk om lezen
BeantwoordenVerwijderenonze dochter gaf in plaats van geld altijd een boterham bij het passeren. smeerde ze expres extra. ;-)
BeantwoordenVerwijderenda's mooi - in elk geval weet je dan dat ze iets te eten hebben!
VerwijderenBij mij weigerde er één een koffiekoek toen ik de supermarkt er mee buiten kwam, dat zei genoeg over die schooier.
VerwijderenDat is precies de reden waarom ik nooit geld geef. Geld voor een zogenaamde slaapplaats wordt al snel besteed aan alcohol en tabak.
BeantwoordenVerwijderenDuimpje!
BeantwoordenVerwijderenKlein Duimpje (hoe zou het met hem zijn?)
Ik zag ooit een chique mercedes parkeren naast ons karretje. Een dure meneer liep in sneltreinvaart een smalle trapsteeg op. Wij slenterden de stad in langs de mooie boulevard die met een grote boog om de trapsteeg heen lag. Boven in de stad gekomen - op een prachtig plateauplein - zag ik een bedelaar in lompen...
BeantwoordenVerwijderenNee, nee, ik keek opnieuw en opnieuw: die man in lompen was de "dure meneer" van daarstraks, met een chique mercedes geparkeerd naast ons karretje...
Ook dit is écht gebeurd... écht waar!...
Jammer voor al die andere mensen die het echt nodig hadden om te bedelen... - gelukkig bestaan daar sociale voorzieningen voor om hen te helpen...
Opletten dus voor "bedelaars"... hélas!
Er bestaan inderdaad genoeg professionele bedelaars, sommigen heel georganiseerd zelfs (o.a. de heel dramatisch kijkende types aan de karretjes van de supermarkten hier …)
VerwijderenAnderen zijn dan weer gelegenheidsbedelaars (de meestal jonge types die geld vragen aan het Centraal Station en je wijsmaken dat ze bestolen werden …) en sommigen zijn dan vooral op drank of sigaretten uit - die herken je ook wel meteen, dat zijn meestal op zich echt wel arme stakkers …
Toen ik de man uit het gedicht wat gaf, wist ik wel waar dat voor gebruikt zou worden, voor een deel was dat tegen mijn principes (ik doe het zelden), maar aan de andere kant dacht ik: ach ja, misschien is de mens straks dan even van de wereld weg, een verlangen dat ik zelf toch ook al wel gekend heb …
Maar het beste is, als je al iets geven wil, om zoals de lieve dochter van Lebonton hierboven, iets te eten te geven, als dat niet geapprecieerd wordt dan weet je wel genoeg ...
.
goed gedicht - mooi dat zwijggeld...
BeantwoordenVerwijderenSoms leer je het verhaal achter de persoon kennen, kan soms schrijnend zijn.
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi gedicht. Ik geef nooit geld, soms iets om te eten. Ik negeer hen nooit, een welgemeende goeiendag, een praatje dat doet hen soms deugd.
BeantwoordenVerwijderenZwijggeld, zo voelt het vaak aan...
BeantwoordenVerwijderen