dinsdag 29 januari 2013

De Schone en de Koningin



De Schone en de Koningin
. 
In een land waar niemand komen kan
verborgen achter hoge bergen
woonde de allermooiste man
tezamen met een hoopje dwergen

hoeveel precies, dat zeg ik niet
alzo voorkom ik plagiaat
maar telkens hij het huis verliet
dan volgden zij hem door de straat


door bossen heen, langs lindelanen
voorbij de huizen en kastelen
ze waren levenslang kompanen
en wilden alles met hem delen

kwam hij een maagd of jonkvrouw tegen
of als er een prinses verscheen
dan kwam dat altijd ongelegen
want nooit was hij een keer alleen

nochtans was hij heel felbegeerd
zelfs stiekem door de koningin
een feeks was zij, geraffineerd
ze was iets vreselijks van zin


ze had een plan, ze zou verschijnen
als klein krom vrouwtje, oud van jaren
en met een mandje mandarijnen
die allemaal betoverd waren

wie daar van eten zou, die werd alras
tot duizend keer kleiner dan tevoren
en ze wist, dat wat oranje was
door dwergen zeer werd uitverkoren

daar stond ze dan, de toverkol
en belde bij de dwergen aan
ze bood hen hartelijk haar mandje vol
met mandarijnen en één banaan

de dwergen namen één voor één
een mandarijntje uit de mand
maar op het laatste was er geen
voor de mooiste man van heel het land 

voor hem restte enkel de banaan
en wie die zou verslinden
(want ook daar hing een betovering aan)
zou zich eeuwig aan de koningin verbinden

en zo geschiedde, de dwergen aten
heel gulzig snel hun mandarijnen
en niets of niemand kon nog baten
hij zag hen gaandeweg verkleinen 

nog kleiner zelfs dan een insect
de mooie man, heel aangedaan
hoopte op een omgekeerd effect
als zij zouden eten van zijn banaan

maar terwijl ze de banaan verslonden
werd door de andere toverspreuk
hun lot voor eeuwig aan de koningin verbonden
en daardoor kreeg zij altijd jeuk. 

 
© bert deben
Antwerpen, vrijdag 4 januari 2008 (7 eerste strofen) - afgewerkt te Vogelwaarde, dinsdag 29 januari 2013. 

afbeeldingen uit de film 'Snow White & the Huntsman' 

13 opmerkingen:

  1. :-)
    Fantastisch sprookje met een wel heel kriebelig slot! Zou je niets willen verzinnen om die koningin te verlossen nu?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. geen compassie mee, moet ze maar met haar pollen van de zwarte magie afblijven ... ;-)

      Verwijderen
  2. heerlijk om lezen
    een fantastisch einde

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat een geweldig sprookje
    echt van genoten!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een geweldig knap sprookje ! Top !
    Fijne winterdag Bert 👍😘

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Voor een besmuikt glimlachje....
    R. D. de genitale erotiek druipt over het blad.
    Geen sensuele te bespeuren...
    En als ik al niet beter wist..
    kleeft er een moreel geurtje aan...
    Zelfs bestraffend.
    En zij is wéér verantwoordelijk
    En hij is wéér de knappe oen...
    Kafka ...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ach ja, als je niet beter wist ... alsof het niet zou kunnen, alsof het altijd de mannen zouden moeten zijn die slecht zijn (liefst wit en hetero), oh nieuwe clichés om de oude te vervangen, dat nieuwe morele geurtje ...
      Maar speciaal voor jou dan ook deze, omdat ik een man van evenwichten ben 😉
      https://bertdeben.blogspot.com/2018/07/assepoester-bij-de-pedicure.html

      Verwijderen