eenzaam als het woordje ooit

De taakverzoeken zijn voltooid

wat overblijft is af te sluiten

het doven van de sterren buiten

de maan nu inktzwart opgeplooid

zo eenzaam als het woordje ooit

wordt alles duister door de ruiten

geen zuchten meer, geen stemgeluid en

wat nog rest wordt uitgestrooid

behalve dan het denken aan

doorheen de nacht, het wakker zijn

het sprakeloos gevuld van pijn

het nooit meer rustig slapen gaan

geen ster die blinkt, geen maneschijn

zo somber wordt hier stilgestaan.

 

© bert deben

Antwerpen, verloren maandag, 10 januari 2005, voor Dirk († 09 jan. 2012) 

 

okt. 2002 gepubliceerd in kwartaalblad Recht op Waardig Sterven RWS jg. 39, nr. 170