.
.
Stapsgewijs ging alles dood in mijeerst het grijs en één voor één ookalle kleuren, dan ging in rookhet bleek verloren, jaargetij
na jaargetij verdween ik meerin gaten van een achtergrondeen denken dat zichzelf ontbondtot onbestaande op een keer
veel meer subliem kon het niet zijnik muntte uit in ledigheiden kende daardoor ook geen falentoen kon ik ook mezelf nog kwijt
een klein dun straaltje zonneschijndat niet meer viel te achterhalen.
© bert debenAntwerpen, vrijdag 1 juli 2011.
Mooi verwoord Bert, ik kan er niets meer van maken...
BeantwoordenVerwijderenNogal donker ...
BeantwoordenVerwijderenja... prachtig.....hoe het eindigt ook.. en seizoenen komen en gaan
BeantwoordenVerwijderenontzettend prachtig
BeantwoordenVerwijderenheel mooi
BeantwoordenVerwijderenintens
BeantwoordenVerwijderenom te overdenken...
BeantwoordenVerwijderenEr bestaat een dimensie waar alle zwaarte wegvalt ......
BeantwoordenVerwijderenOntzettend mooi Bert !
BeantwoordenVerwijderenGroetjes 🍀❤️🥰