De Onrust.Maar toch verdwijnt de onrust niethoezeer ik ook naar vrede trachtde deining heeft mij in haar machten brengt mij leegte en verdriethoe zacht ben ik en toch granietverlangend maar soms ondoordachten hoe nerveus rond middernachtals niemand mij de liefde biedtik zoek maar vind slechts namaaksfeeren bouw rond mij een muur van schijneen burcht waarin men mij niet vindtmaar slechts het beeld dat ik creëereen beeld dat breekt als porselein,als iemand mij dan écht bemint.© bert debenAntwerpen, 31 juli 1996,geschreven na het beluisteren van een reportage rondom Alice Nahon.gepubliceerd in 'Schoon Schip' jg 21, nr. 4 - 2014.
.
.
Herkenbaar, zeer herkenbaar. Zie je donderdag!
BeantwoordenVerwijderenhoe zacht ben ik
BeantwoordenVerwijderenen toch graniet
zoals op je geboortedag
staat te lezen:)
wens je een mooie donderdag Bert!
heel erg mooi
BeantwoordenVerwijderenLees het voor het eerst en denk: Je slaat de spijker op zijn kop; ik huil mee
BeantwoordenVerwijderenblijvend herkenbaar...
BeantwoordenVerwijderenecht prachtig!
BeantwoordenVerwijderenJa, zo kan het nog steeds zijn.
BeantwoordenVerwijderenMooi Bert,de rust gaat gestaag en vlijt zich over streken,niettemin zij is er,en geeft een hemelsblauwe kleur van pure zachtheid.Rust.....
BeantwoordenVerwijderen