zaterdag 9 oktober 2010

Kamer 234b


                                                                                                                                foto: Ed van den Bergen

Kamer 234b


Terwijl ze met het kastje speelt
kreunt ze, licht voorovergebogen
‘natuurlijk heb ik rode ogen
van al dat staren naar dat beeld !’

ze had hem graag een klap bedeeld
ooit was zij wel zozeer bevlogen
nu leeft ze dankzij mededogen
terwijl ze zich hier dood verveelt

maar doodgaan kan soms heel lang duren
ze kijkt naar beelden op TV
het moet haar wat verstrooiing geven
een beetje meer toch dan de muren

de dokter neemt haar klachten mee
hij heeft ze op een blad geschreven.


© bert deben
(Antwerpen, dinsdag 22 juni 2010)


Dit gedicht kreeg een 'Eervolle vermelding' van de jury van
de Poëziewedstrijd Julia Tulkens, Linter, 09 oktober 2010.


Gepost door op
Labels: , , , , , , , , , ,

16 opmerkingen:

  1. martin15 januari 2011 om 22:05

    Mooi statement wordt dit. Je laat zien wie je bent en wat je kunt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ron Roelandt16 januari 2011 om 13:54

    Je verplaatst je lezer in de ziekenhuiskamer, en in de leegte die er heerst. Mooi, Bert.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. bert deben16 januari 2011 om 17:52

    @ martin : idd, veel meer dan het vk-blog zal dit een website zijn - ben nog wel even bezig om alles er op te zetten wat ik wil, maar toch ook al fier over hoe het er uit ziet ...

    @ Ron : tanx ... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem23 augustus 2013 om 10:16

    hier word ik stil van
    bijzonder mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Annette3 oktober 2013 om 14:13

    ~ zo invoelend ~

    BeantwoordenVerwijderen
  6. marije3 oktober 2013 om 17:26

    ja tekenend en heel mooi woorden gegeven aan de machteloosheid van het afhankelijk zijn; het 'ding' geworden zijn ; een aantekening op papier.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zelfstandig journalist Antwerpen3 oktober 2013 om 19:01

    Je ziet het voor je.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. brekebeen3 oktober 2013 om 21:46

    Heel mooi gedicht, Bert, heel mooie foto,,,Gelukkig hoeft zij niet meer een contraprestatie te leveren, maar zou juist extra moeten worden 'verzorgd'...Meer geld, ipv minder... Groet.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Athy3 oktober 2013 om 22:19

    mijn spookbeeld,Bert.Kan nog even duren maar ik voel het al aankomen.Wel bijzonder mooi verwoord.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Anne Vellinga6 oktober 2013 om 20:38

    erg goed en kloppend.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Unknown6 juni 2014 om 13:22

    rakend mooi

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wout6 juni 2014 om 19:24

    ik was er even, in kamer 234b
    mooi

    BeantwoordenVerwijderen
  13. sheshvdb3 april 2017 om 13:12

    Uitstekende gedig Bert! Groetnis! Conrad

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Anoniem7 juni 2023 om 11:35

    Wat een schrijnend gedicht jouw kamer 243b.
    Liefs Joyce

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Jeannine8 juni 2023 om 00:39

    Prachtig Bert ‘zo is het zeker in werkelijkheid ‘ik zie het zo voor mij !
    Zo mooi geschreven Bert
    ☘️☘️🌞. Dankje 😘

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Marion8 juni 2023 om 12:56

    Meegemaakt ..dus heel herkenbaar .. mooi geschreven Bert , toch een traantje .!!

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)