Psychoanalyse
Ik voel hoe ik verdwijn in steeds maar meer
mezelf zijn met een mistbank om me heen
in gedichten die tot leven komen, woorden
zinnen, lettergrepen, een schriftje en een pen
maar het gaat steeds beter, ik raaskal niet meer
en schrijf slechts zittend in hetzelfde hoekje
doe niemand kwaad en niemand pijn
ik ben bang dat ik een dichter ben.
© bert deben
Antwerpen, 10 maart 2000.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten