achter mijn rug
I.
achter mijn rug
werden grenzen verlegd
zodat ik niet meer wist
waar ik ging, wie ik was
waar ik woonde
ik klopte aan
bij een deur die ik kende
van vroeger
en zag door een kier een vrouw
die vroeg wie ik was
verbaasd keek ik naar mijn
handen
mijn armen, mijn lijf en zag
dat ik niet meer dezelfde
was.
II.
dat ik niet meer dezelfde
was
vertelde ik haar
ze keek niet op, ze noteerde
ze schreef dat ik zocht naar
mezelf
dat ik over een grens was
gegaan
en de wereld zag met andere
ogen
ik zocht naar een teken van
god
in een land dat niet het
mijne was
ik noemde dit land mijn
thuis.
III.
ik noemde dit land mijn
thuis
en trachtte rechtop te staan
ik tastte als een blinde
op zoek naar een uitweg
ik wilde naar vroeger
ik wilde terug over de grens
ik wilde naar wie ik nooit echt
was geweest
ze beschouwde, bleef stil en
noteerde
dat ik nog steeds op zoek was
IV.
ik was op zoek naar mezelf
zou ze onderaan het rapport
noteren
en ik kreeg een vrijgeleide
aan de andere kant
werd een sleutel gegeven
van een deur in een stad in
een land
waar niemand mij kende
een norse man toonde op een
plan
waar ik zijn moest
voortaan woonde ik op een
kruisje
dat met een potlood
op een plan werd gekrast.
© bert deben
Vogelwaarde, zondag 22 juli
2012
cyclus geschreven voor de Hofvijver Poëzieprijs.
cyclus geschreven voor de Hofvijver Poëzieprijs.
heel aangrijpend, mooi en sterk Bert!
BeantwoordenVerwijderenen het doet me nog maar eens stilstaan bij hoe ingrijpend, hoe heftig, hoe beangstigend, hoe grensoverschrijdend het leven op de vlucht is...
het contrast tussen 'alles op papier' en 'de mens achter de vluchteling' is scherp gesteld
met een prachtige doorklik overdenking...
BeantwoordenVerwijderenprachtig!
BeantwoordenVerwijderen'achter mijn rug' krijgt meer betekenis...
we oordelen zo snel
sober en sterk
BeantwoordenVerwijderendiep rakend!
Sterk gedicht!
BeantwoordenVerwijderenAchterlaten en opnieuw beginnen is altijd ingrijpend...mooi verwoord
BeantwoordenVerwijderenPrachtig
BeantwoordenVerwijderenPrachtig en aangrijpend Bert,doet ons weer eens stilstaan aan het bittere van een mens,heb vertrouwen in "je kunt"
BeantwoordenVerwijderenBert, dat is "prachtig" !
BeantwoordenVerwijderenAchterlaten en opnieuw beginnen,
BeantwoordenVerwijderenVallen en weer opstaan,
Wantrouwen en weer leren vertrouwen..,
Vooral vertrouwen in jezelf..
Prachtig gedicht Bert!
Voor mij heel herkenbaar ❤