De 6^de nacht

God was moe en ging toen slapen

maar fantaseerde in dromen verder

over ’t paradijs en al de schapen

die hij zou hoeden als een herder

doch ondertussen, daar beneden

ging alles snel een eigen gang

en werd de schepper vaag verleden

een nacht van God duurt eeuwen lang

de mensheid, naar zijn evenbeeld

begon dan zelf maar te creëren

veel meer nog dan men nodig had

en liefst ook ongelijk verdeeld

waarbij men graag de rest vergat

zodat men die kon domineren.

Antwerpen, zondag 24 januari 2010.

leven in poëzie