Als
een God van uit mijn hemel
kijk
ik op de mensheid neer
op
hun gedrag in het verkeer
op
hun gewriemel en gewemel
dertig
meter onder mij
rustig
zittend in de zon
op
mijn bankje op ’t balkon
gaat
geraas aan mij voorbij
auto’s
komen, auto’s gaan
mensen
kruisen op een pad
na
te hebben stil gestaan
het
lijkt me wel het echte leven
wie
van hen vermoedt er dat
hun
wandel hier wordt neergeschreven.
©
bert deben
Antwerpen,
vrijdag 10 april 2015, een
eerste balkongedicht.
.
wat een prachtige poëtische inwijding van 't balkon
BeantwoordenVerwijderenen bijzonder mooie foto's
't is toch een hemels plekje...
wat prachtig!
BeantwoordenVerwijderenalles!!
Wow, als God....:)
BeantwoordenVerwijderenMaar al kijk je vanuit 10,,
BeantwoordenVerwijderende hemel is op aarde
Wat een mooie talenten gaf God je mee...
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk, ik droom zo weg ...
BeantwoordenVerwijderenJe mag van geluk spreken dat je geen hoogtevrees hebt!
BeantwoordenVerwijderendan was ik er waarschijnlijk niet gaan wonen ... ;-)
Verwijderenik vind het juist fantastisch zo hoog - en dan nog met een uitzicht op de hele stad !
bijzonder mooi
BeantwoordenVerwijderenAl het gewoel ver beneden jou. Dat is zeker een heerlijk gevoel. Verheven boven het gedruis.
BeantwoordenVerwijderenFraai, mooi samengevat -"gevangen"..............
BeantwoordenVerwijderenNog steeds leuk!!
BeantwoordenVerwijderenWat een vrolijk en vrij geheel!
BeantwoordenVerwijderen