Om je grijs te ergeren, zo'n lui. Ik vind dat je dit heel goed hebt "vertaald" naar een zinvol gedicht...en heel beleefd, in peis en vree, deze blablatante naar de achtergrond verwees.
Ik maakte gisteren hetzelfde mee in tram 5 in Rotterdam. Opeens ging mijn telefoon. De persoon aan de andere kant van de lijn kon ik moeilijk verstaan door haar getetter. Nu heb ik zelf ook een luide stem waarmee ik haar kennelijk stoorde. Ze keek niet echt vriendelijk om. Jammer dan. Ik was binnen twee minuten klaar. Zij is een half uur bezig geweest, vlak voor mijn neus.
Zo herkenbaar, de ergernis, de vanzelfsprekendheid van zulke egocentrische wezens (spreek ze er op aan en ze zijn nog verontwaardigd ook!). Ik maakte het ook al mee in een bioscoop - niet zo maar even kort opnemen en zeggen dat je niet kan praten, maar luidop een hele uitleg doen, ondanks opmerkingen en boze blikken van anderen. Vreselijk!
Het is vooral even schrikken wanneer een fietsen je luid pratend passeert. Zou dit gedicht niet prachtig staan in de trein en in de bus?
BeantwoordenVerwijderenidd, een goed campagnegedicht, ik wil het zelfs gratis afstaan als het zou helpen om sommige mensen wat meer rekening te leren houden met anderen 😉
VerwijderenOm je grijs te ergeren, zo'n lui. Ik vind dat je dit heel goed hebt "vertaald" naar een zinvol gedicht...en heel beleefd, in peis en vree, deze blablatante naar de achtergrond verwees.
VerwijderenIk kan er niet om heen , op de straat ook , dan passeer ik iemand en zegt die iets ....... is het voor mij of tja ........Vindt het zo raar .🙄
BeantwoordenVerwijderenTolerantie kent grenzen
BeantwoordenVerwijderenMijn grenzen liggen lager
En mijn gedicht zou dus
ook anders klinken.
Minder lijd-zaam.
in gedichten ben ik vreedzaam, in gedachten heb ik haar telefoon afgepakt en kapot gestampt 😉
VerwijderenHeel goed gedicht Bert! Zo waar! Ik zit vaak in de trein en ga als het even kan in een stilte coupe zitten. Om dit geklets te voorkomen .
BeantwoordenVerwijderenStoort overal ..niet enkel in een bus..ook in de kliniek,in de wachtkamer...echt storend..
BeantwoordenVerwijderenFijn dat het een mooi gedicht oplevert! Maar inderdaad, voor de rest VERVELEND!!!! 🤨
BeantwoordenVerwijderenJa is behoorlijk irritant wel heel mooi gedicht
BeantwoordenVerwijderenPrachtig, Bert. Daar erger ik me ook aan!
BeantwoordenVerwijderenIk maakte gisteren hetzelfde mee in tram 5 in Rotterdam. Opeens ging mijn telefoon. De persoon aan de andere kant van de lijn kon ik moeilijk verstaan door haar getetter. Nu heb ik zelf ook een luide stem waarmee ik haar kennelijk stoorde. Ze keek niet echt vriendelijk om. Jammer dan. Ik was binnen twee minuten klaar. Zij is een half uur bezig geweest, vlak voor mijn neus.
BeantwoordenVerwijderenDat was dus Johan.
BeantwoordenVerwijderenEn vraagt tussendoor of je het hebt gehoord 😉
BeantwoordenVerwijderenGek, zielig, onbeleefd, of is het maar dat?😯😘
BeantwoordenVerwijderenZo herkenbaar, de ergernis, de vanzelfsprekendheid van zulke egocentrische wezens (spreek ze er op aan en ze zijn nog verontwaardigd ook!). Ik maakte het ook al mee in een bioscoop - niet zo maar even kort opnemen en zeggen dat je niet kan praten, maar luidop een hele uitleg doen, ondanks opmerkingen en boze blikken van anderen. Vreselijk!
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar, Bert🥴
BeantwoordenVerwijderenTegenwoordig gebeurt het overal.
BeantwoordenVerwijderenDiscretie kennen de mensen niet meer.
Exact en zo poëtisch verwoord wat zovelen zich doodergerend denken!
BeantwoordenVerwijderen😂gelukkig van je af kunnen dichtenergeren 😘
BeantwoordenVerwijderenTRIESTE wereld geworden met al die smartphones
BeantwoordenVerwijderenJe ergernis over de bellende mevrouw, heel mooi beschreven, ergerlijk voor een ieder in haar omgeving.
BeantwoordenVerwijderen