Pagina's

dinsdag 28 mei 2024

Het kan niet eeuwig winter zijn



Het kan niet eeuwig winter zijn
de boom strekt zijn takken
kleurt nieuwe knopjes bij
en verlangt naar zuurstof geven

de mens vergat om te bewonderen
maar als de lente het leven kleurt
voelt hij, dat wat ontbrak terugkeert
bevat hij, dat er een wonde was

het kan niet eeuwig winter zijn
denkt de boom en hij wortelt zich
in de harten van wie ademt, maar
nog niet beseft waar we zijn aanbeland

de boom wortelt zich in gevoel en denkt:
nu nog vertakken tot in hun verstand


© bert deben

Brussel, Fontainaspark, donderdag 28 maart 2024, voor Annemie


Werd mei 2024 gepubliceerd in WWF bundel ‘Eén met de natuur’   


15 opmerkingen:

  1. Je mag terecht trots zijn, dat je gedicht geplaatst is in de WWF-bundel. Prachtige poëzie.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig gedicht !
    Proficiat Bert terecht !
    Groetjes 🍀🥰❤️

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtig gedicht Bert , kan er mij helemaal in vinden .
    En terecht opgenomen in de WWF bundel .!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Prachtig gedicht Bert
    Zeker de moeite waart in de WWF bundel opgenomen te zijn !
    🌻🌻🥰 🥳

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wauw dat is echt mooi 🔥

    BeantwoordenVerwijderen
  6. 'Eén VAN de natuur'.
    Nu kan je gevoelvol gedicht zich vertakken
    in 'hun' hoofd....💗

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Inderdaad, nu nog vertakken in hun (ons) verstand ...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Prachtig weer Bert!
    De cadance in de zinnen….doet bezinnen!
    Ik hoor daarbuiten vogels fluiten…….
    Fijne herinneringen , en ook jij gaat maar door in geloof in passies!
    Lisa!
    Ps hier ook weer volle actie tegen war en voor schoonheid …. 9 Juni Jean Luc Quemard !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. alvast veel plezier gewenst 9 juni ! En ja, fijne herinneringen ook langs deze kant ❤ Vond onlangs ook nog deze terug die ik voor jou schreef in de tuin in La Roche:

      Voorlopig ben ik uitgepraat
      de vogels nemen over
      de tuin die nu in bloesem staat
      de wind doorheen het lover

      nog slechts van ver hoor ik de straat
      een radio, een spelend kind
      een hond die aan het blaffen gaat
      een motor in te snelle sprint

      de tuin doet mij vertragen
      en opent een ander bewustzijn
      dat zacht in stilte overgaat
      en oude zorgen doet vervagen

      ik sluit de ogen en ik verdwijn
      voorlopig ben ik uitgepraat.

      © bert deben
      La Roche, dinsdag 1 mei 2007, voor Lisa.

      Verwijderen
  9. Wat mooi, jouw gedicht in een bundel van het WWF, dat geeft me een warm gevoel en ik ben fier dat ik er een heel klein beetje aan toegedragen heb.

    Het gedicht dat je voor Lisa schreef doet me ook wat, prachtig.
    De tuin doet mij ook vertragen en kan ik een andere dimensie binnen, heerlijk!

    groetjes en knuffels
    Annemie

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Een prachtig gedicht Bert, hoe mooi, een denkende boom die ons wakker schudt! Laurine

    BeantwoordenVerwijderen