.
Hier lig ik in een luchtkasteelmet alle kamers vol gedachteneen beetje eenzaam af te wachtenen starend naar mijn spiegelbeeld
zo toont het beeld mij gans alleenen oud en grijs maar toch tevredenvoor spijt van iets geen echte redenzelfs zonder mensen om me heen
ik heb geleefd, ik heb bemindik zag de wereld en het levenen wie er ooit voor mij wou zijnik zag vooral heel fier mijn kind
en al wat ooit bestond aan pijnwerd in een ogenblik vergeven.
© bert debenChâteau de Petit Rechain,zondag 9 oktober 2005, voor Robert (9 jaar nadien).
zo af en toe vind ik een pareltje terug in mijn oude schriftjes ...
BeantwoordenVerwijderenja, mooi dat dit niet verloren is gegaan!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig
BeantwoordenVerwijderenOok klad-werk
BeantwoordenVerwijderenis kunst-werk
Mooi en gelukkig kon je het allemaal nog lezen :-).
BeantwoordenVerwijderenik ken mijn eigen hiërogliefen ondertussen wel een beetje ;-)
VerwijderenZo fijn dat pareltje.
BeantwoordenVerwijderenZo schrijf ik mijn boodschappen soms Lol.
Leuk hoor Bert. 😂❤️🥰
een mooi stukje emotie en poëzie 🌞💚💐
BeantwoordenVerwijderen