Ik ben nog steeds geheel jouw geur
ontkleurd tot smaak van zaad
ik draag mijn driften als gewaad
waarin ik zacht mezelf verscheur
tot bloedens toe, tot open wonden
verkondig ik, dat ik van liefde ben
terwijl ik niet mezelf herken
maar zij die ooit te wachten stonden
hopend op dat ene woord
ik zie mezelf ook tussen hen
verbitterd door teveel geloof
geen enkel doel, maar wel gescoord
alweer een lijf dat ik verken
ik spuug mijn zaad tot ik verdoof.
© bert deben
Antwerpen, donderdag 24 mei 2001,
voor Stefaan II
Geen opmerkingen:
Een reactie posten