Verloren
paradijs
Boerderijen achter meidoornhagen
trillen in de hitte van de
zon.
Een kleine kat slaapt op een
regenton.
De vlier begint groene kralen te
dragen.
De kamers slapen in het stille
middaguur
achter de schemer van de
blinden.
Een lome windvlaag bladert in de
linden.
Een wijndruif stuift tegen de
muur.
Twee zware paarden trekken een
roggewagen
over de blakerende keienstraat;
de lege schuur verwacht het
zaad,
want korter worden zomerdagen.
Het ging voorbij; de jaren hebben
voorgoed
mij uit dat zomerparadijs
verdreven.
De herfst is daar – en mij is
gebleven,
heimwee en warmte, bezonken in
mijn bloed.
Hans Heyting
Uit: ‘Toegift’, 1983
Vertaling
uit het Drents: Simone van der Veen / bert deben
Illustratie:
Evert Musch
Meer
over Hans Heyting en zijn poëzie kan men vinden op de website van Huus van de Taol:
Mooie herinneringen, een prachtig gedicht. Bedankt voor het plaatsen.
BeantwoordenVerwijderenSimone
ik hoorde onlangs nog dat je herinneringen moet digitaliseren voor de toekomst, bij deze dus en graag geplaatst trouwens, ik vind het zelf ook mooi nostalgisch ...
VerwijderenPrachtig Bert!
BeantwoordenVerwijderen