Een forse rat te Willemstad
ging altijd kaas en broodjes roven
ofschoon hij nog een voorraad had
en ook gebakjes in de oven
maar nooit genoeg was zijn devies
en alsmaar meer verkrijgen
voor anderen een klein verlies
voor hem was veel te veel hem eigen
een kamer vol had hij al staan
hij wist niet eens hoeveel het was
een deel er van al half vergaan
omdat het over datum was
hij wilde altijd meer en meer
zo onweerstaanbaar was de drang
en wild ging die in hem te keer
het maakte hem ook zelf wel bang
“Ik doe het nog een laatste maal!”
de overtuiging sierde hem
maar ’t werd hem evenwel fataal
de laatste kaas zat op een klem.
© bert deben
.
Ook toepasbaar op Graaiers als: politici, bankiers ;)
BeantwoordenVerwijderenalleen heb je dan een grotere klem nodig ... ;-)
VerwijderenTe veel is nooit goed :-).
BeantwoordenVerwijderenGoedenavond Bert, geweldig gedicht, eigenlijk zijn ratten net politici, rupsjes nooit genoeg.
BeantwoordenVerwijderenFijne avond en hartelijke groet.
Weer een prachtige parabel.
BeantwoordenVerwijderenWeer zo mooi te lezen Bert
BeantwoordenVerwijderenT is nooit goed !
Genieten van alles met mate…,
Lieve groeten
👌👌😍☘️☘️
Keileuk gedicht !
BeantwoordenVerwijderen🍀🥰❤️👻
Een knap gedicht met een wijze les. Bedankt Bert ♥
BeantwoordenVerwijderenleuk om te lezen
BeantwoordenVerwijderen