Vier uur, ochtend, ik ga slapen
en bevat hoe leeg en broos het is
ik noem jou teder mijn gemis
gruis dat ik wil samenrapen
mijn vingers tasten in het duister
en dwalen eenzaam door het bed
ze tekenen de leegte nauwgezet
terwijl ik naar ontberen luister
na al die jaren nog steeds weg
een zwaluw vluchtend voor de kou
en ik, hoe nuchter ook, een dromer
als ik me ’s nachts weer naast jou leg
ik fluister nog: ik hou van jou,
als je terugkomt wordt het zomer.
© bert deben
Antwerpen, zondag 18 december 2005, voor
Frank B.
werd feb 2017 gepubliceerd in Po-e-zine XIV
Binnenkort weer in het land!
BeantwoordenVerwijderenJij kan dit toch als geen ander. Groet!!
BeantwoordenVerwijderenIk kijk er naar uit.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig gedicht.
Prachtig Bert !
BeantwoordenVerwijderenHet treft mij Bert om zo je gevoelens om te zetten in woorden, WHAH, grote klasse !
BeantwoordenVerwijderen🍀🥰❤️