Het schrijven heeft mij
opgegeven
het is op zoek naar leed en zeer
maar blijkbaar voel ik het niet
meer
of werd het van me afgeschreven
althans zo lijkt het voor de
lezer
er komt niets nieuw, de dichter
ligt
wat in de zon met ogen dicht
en denkt: het komt wel één van
dezer
en komt het niet, is dat ook
goed
alsof het er nog iets toe doet
de wereld is … je weet het wel
terwijl de zon gewoon blijft
schijnen
al wat ik schrijf is van geen
tel
laat mij maar rustig aan
verdwijnen.
© bert deben
Terneuzen,
zittend op de dijk bij de Schelde, dinsdag, 26 juli 2016.
Ge hebt toch geen writers' block?
BeantwoordenVerwijderenen daar dan een gedicht over kunnen schrijven ... ;-)
VerwijderenNet als je denkt te verdwijnen, komt er weer iets:-)
BeantwoordenVerwijderenGelukkig is er pen en papier om mee te nemen in de zon...
"de wereld is... je weet het wel"
BeantwoordenVerwijderenMag ik die, mét verwijzing, bij gelelegenheid eens van je lenen?
Zo raak!
altijd weer tof als je wat deelt natuurlijk ;-)
VerwijderenBekend gevoel....het zal wel hetzelfde gevoel zijn....prachtig verwoord.....
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi verwoord. Geniet van je sabbatical.
BeantwoordenVerwijderenEen schitterend gedicht laat je zo maar niet verdwijnen,geniet van je sabbatical,lieve groeten
BeantwoordenVerwijderenMooi Bert
BeantwoordenVerwijderen