Ik nagelde je in een kadertje aan de muur
net geen Christus, maar al
even dood
al was de
verwachting ook wel groot
dat je dagen later voor de
deur zou staan
want nooit werd je verleden
tijd, je hangt
een beetje rondom mij en
tikt zo af en toe
nog op mijn schouder, ik
kijk dan om
en zie iets dat van jou kan
zijn, een schijn
een inval, want zo was je
wel, een dag
die onverwacht heel ordelijk
lijkt
een voorval dat alleen maar
jij en
niemand anders weten kon,
een teken
dat je toch nog bent, ook al
had je dat
jezelf dan pertinent niet
toegewenst.
© bert deben
prachtig en aangrijpend
BeantwoordenVerwijderenaangrijpend en ontroerend mooi
BeantwoordenVerwijderenzo mooi en warm hoe Dirk liefdevol aanwezig blijft dankzij jouw poëzie
het blijft voor mij na heel veel jaren nog altijd zeer gevoelig, de zelfdoding van een dierbare, jouw woorden helen en troosten vaak op donkere momenten
en altijd dankbaar vanwege jouw openheid hierin, ook dat raakt mooi!
een heel mooi herdenken
BeantwoordenVerwijderenmooi, en enigszins actueel. vandaag overleed mijn laatste tante. in de laatste strofe zit ook de verdrietige bemerking dat er nog steeds aanwezigheid zal zijn, door betrokkene zelf ongewenst. bitterzoet.
BeantwoordenVerwijderensterkte met het verlies!
Verwijderenen ja, al wie ons lief is blijft ergens toch wel verder leven - is het niet in een hiernamaals, dan zeker toch in ons hoofd en in ons hart ...