De
busreis
.
IJs wordt hier verkocht, ontbijt op
plastic
schaaltjes, oma’s pellen broodjes
uit de folie, de
geur van olie en frituur.
De duur van pauzes
wordt strikt afgesteld
door gidsen die
graag verder willen.
De kleinste etters
gillen de verveling weg
moeders trachten
hen te stillen, vaders
denken aan wat
thuis te wachten staat
en hier niet
kan. Het toekomstplan.
De tuin, het pad,
het werk in de garage.
Het afdak dat op
punt staat weer te lekken.
De bus gaat zo
vertrekken. Een foto
tovert heel
spontaan grimassen
op gezichten die
op vluchten staan.
Hier snel vandaan.
Naar een huis waar al
het speelgoed
woont, een straat waar men
de mensen kent en
straks weer kan vertellen
hoe men hier tot
in de puntjes werd verwend.
© bert deben
Awanui, New Zealand,
23 april 2005, bij een stopplaats
voor toeristenbussen.
.
Leuk. Overigens heb ik wel goede ervaringen met busreizen :-).
BeantwoordenVerwijderenik heb zelf ook wel aangename ervaringen met busreizen - en soms moet je gewoon een paar 100 m verder wandelen en vindt je een plekje als op de foto ... ;-)
Verwijderenheerlijk gedicht
BeantwoordenVerwijderenschitterende foto!
Een 'fijntje'
BeantwoordenVerwijderen:)
treffend gedicht met een leuk beeld erbij!
BeantwoordenVerwijderenda's mooi!
BeantwoordenVerwijderen