De dame met hielen van goud
Ze heeft niet zozeer het volmaakte gelaat
maar als ze flaneert, dan dansen de struiken
en ritselt de wind door het stof op de straat
en laat ze van liefde bezieling ontluiken
ze dartelt, ze vloeit, haar benen bewegen
in golvende lijnen aan ogen voorbij
ze kijkt niet opzij, ze wandelt haar wegen
met hielen van goud en een roos op haar dij
met het hoofd in de wind en een zon die zacht
als een zaterdagmiddag in september schijnt
wordt al wie beweegt tot stilstand gebracht
tot ze klein als een stip in een verte verdwijnt.
© bert deben
Madrid, zaterdag 7 september 2013, een scène in Parque del Retiro.
Voor dit gedicht mocht ik zondag 26 april 2015 tijdens de 21e Poëzieprijs Culturele Centrale Boontje (Louis Paul Boon) in het stadhuis van Sint-Niklaas de 4de Prijs in ontvangst nemen. Enkele sfeerfoto's:
Van 7 aug - 26 sep 2021 hing dit gedicht mee in de tentoonstelling Kunstroute Dendermonde bij het kunstwerk 'Fleurs de Printemps' van Luc Van Den Branden en werd het gepubliceerd in bijhorende kunstcatalogus met wandelroute gratis verkrijgbaar bij de Dienst Tourisme, Grote Markt, Dendermonde. Via een QR code op de website van Dendermonde kon men mijn voordracht van het gedicht beluisteren en bekijken op video.
wondermooi en proficiat Bert!
BeantwoordenVerwijdereneen fraaie tekst in een mooie versvoet.
BeantwoordenVerwijderenDie prijzen snap ik niet zo goed. De beste muzikant, de subliemste kok of bakker, de meest gevierde schrijver, en de uitmuntenste dichter, ze doen allen mee aan de rat race naar eeuwige roem die al vergaan is voordat zij verscheiden zijn (meestal). Maar het gevangen moment snap ik bijna wel. Prettig.
BeantwoordenVerwijderenDe prijzen zijn in elk geval een aanmoediging – ook al zijn ze relatief al naargelang de smaak van de jury: eenzelfde gedicht kan door een andere jury bv. afgewezen worden omdat het rijmt, omdat het anekdotisch is, omdat het te begrijpelijk is of om zovele andere redenen, smaken en strekkingen binnen de poëzie.
VerwijderenDe wedstrijden zie ik dan weer als een manier om mensen te prikkelen om, in dit geval dan, met poëzie bezig te zijn en voor mezelf sprekend, om daar ook extra aan te schaven en minder snel tevreden over te zijn, meer op details te letten, fraaier te schrijven en ‘het gevangen moment’ te polijsten tot meer dan enkel een anekdote. In het beste geval is het dus de bedoeling van wedstrijden om het fraaiste uit een mens naar boven te halen …
Bedankt. Die stekeligheid zit me ingebakken en non-competitie eveneens. En dat laatste zie ik steeds meer en breder op steeds meer vlakken. Of dat een goede ontwikkeling is? Maar ik gun je een 1e plek voor die stappen die de nazomer warmte in Zuid-Europa oproepen.
Verwijdereneen beeldschoon en verdiend prijsgedicht
BeantwoordenVerwijderenleuke foto's :-)
Heel mooi en evenzeer mooie foto's :)
BeantwoordenVerwijderenDeze frisse en vrolijke dame bracht jou een mooie prijs ! Tof om zo even mee in het park te zitten genieten. Weeral merci, Bert ! En ook proficiat uiteraard, aan jou en aan de fotograaf !
BeantwoordenVerwijderenprachtig en proficiat!
BeantwoordenVerwijderende laatste foto is bijzonder leuk!
:* !!!!!!!!!!
BeantwoordenVerwijderenLouis Paul Boon waardig!
BeantwoordenVerwijderenProficiat!
Mooi sfeergedicht. Gefeliciteerd!
BeantwoordenVerwijderenOok ik stel dit zeer op prijs, Bert.
BeantwoordenVerwijderenAl dan niet de vierde...
Zo verdiend, gefeliciteerd.
BeantwoordenVerwijderenEen heerlijk gedicht ... van harte gefeliciteerd. :)
BeantwoordenVerwijderenmet dank voor alle felicitaties - toch altijd een extra beetje nagenieten ... ;-)
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd Bert, wel verdient !
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Marjon
En een hart van steen waarschijnlijk zo'n typetje ?? Goed voor volgend winnend gedicht misschien bruur. Goe bezig nog steeds.
BeantwoordenVerwijderen