In stilte kijkt verleden toe
hoe het verpakt wordt en verdwijnt
en licht doorheen de kamers schijnt
nu ik weer wijn bij water doe
ik maak me los van eenzaamheid
verscheurde brieven, oud papier
het lijkt plots heel wat ruimer hier
ik raak de laatste twijfels kwijt
tot kort geloofde ik nog niet
dat ‘samen zijn’ iets is voor mij
maar nu ik angsten buiten zet
bij nostalgie en oud verdriet
gaat elk verhaal aan mij voorbij
tot niets jou nog een plaats belet.
© bert deben
Antwerpen, dinsdag 9 mei 2006, voor Bob.
en in de bundel 'Na het vrijen steek ik een gedicht op'
heel mooi!
BeantwoordenVerwijderenprachtige bespiegeling op de grens van alleen naar samen...
BeantwoordenVerwijderenWel héel poëtisch uitdrukking gegeven aan een voor veklen herkenbaar maar niet te benoem gevoel <3
BeantwoordenVerwijderenhelemaal mooi en helemaal herkenbaar!
BeantwoordenVerwijderenAch ja Bert en Bobje....x
BeantwoordenVerwijderenprachtig Bert, je maakt dit voelen zo tastbaar.
BeantwoordenVerwijderenWord er stil van.
BeantwoordenVerwijderenDe gouden deur naar de toekomst....
BeantwoordenVerwijderenen als ik dan verder doorklik op de naam voor wie je het schreef, dan denk ik oei ...
BeantwoordenVerwijderen